Φωτιές στα μπατζάκια μας…

Και αυτό το καλοκαίρι με αποκορύφωμα τον Αύγουστο, που δεν τελείωσε ακόμα, άναψαν φωτιές στα νησιά και στην ηπειρωτική χώρα με χειρότερη εικόνα την ανατολική Αττική. Φωτιές που κατέκαψαν την πράσινη ανάσα της ζωής μας. Φωτιές που πρόσθεσαν για ακόμα μια φορά νέα αποκαΐδια σ’ εκείνα των περασμένων καλοκαιριών…

Μικραίνει και μεγαλώνει ο αριθμός των καμένων στρεμμάτων σύμφωνα με το κομματικό χρώμα του… τηλεμετρητή!   Μεγεθύνεται ή σμικρύνεται η εικόνα της συμφοράς ανάλογα πάντα με τον κομματικό «σκηνοθέτη»! Να ευχαριστήσουμε λοιπόν συλλήβδην ζώντες και… τεθνεώτες κυβερνώντες που καταφέρνουν τελικά τα φρέσκα αποκαΐδια να είναι όλο και λιγότερα από εκείνα των περασμένων πυρκαγιών ! Είναι σίγουρο ότι όσο θα περνά ο καιρός όλο και θα λιγοστεύει η τροφή της φωτιάς, το πεύκο, η ελιά, το σκίνο ακόμα και το ταπεινό άχυρο, αφού θα είναι οσονούπω είδη εν ανεπαρκεία όλα αυτά και έτσι τα νέα καμένα θα λιγοστεύουν, μέσα σε μια ατελείωτη έρημο γη αντιπυρική! Γη κατεστραμμένη από την αδηφάγα αλητεία ανωνύμων και επωνύμων, προσωρινών ενοίκων ενός κάποτε παράδεισου που τον μετατρέψαμε σε ιδιόκτητη κόλαση… Ανάβουν φωτιές πυρομανείς και εμπρηστές ανώμαλοι και παρανοϊκοί ή ακόμα και…πράκτορες! Οι “γνωστικοί” όμως όταν εκείνες σβήσουν, αξιοποιούν τα μαύρα οικόπεδα σε μεζονέτες με μελλοντική πρόσβαση στη θάλασσα όταν την επόμενη χρονιά θα γίνει κάρβουνο και το υπόλοιπο εκείνου του δάσους που οδηγεί στην ακτή… Τ’ ένα χέρι καίει το δάσος και τ’ άλλο κτίζει στα μαύρα οικόπεδα!!!

Ναι, είναι απολύτως σίγουρο δε σωζόμαστε με καμία δύναμη. Μόνο όταν θα καεί και το τελευταίο δέντρο θα πάψουν να μας απειλούν οι φωτιές του καλοκαιριού! Τότε, με τις πρώτες φθινοπωρινές βροχές, οι πλημμύρες και οι κατολισθήσεις θα αλλάζουν με άλλο τρόπο το τοπίο της κόλασης… Και δεν βρισκόμαστε έτη φωτός μακριά από αυτό το σενάριο, απ’ έξω από την κλειδαμπαρωμένη πόρτα του «εγώ» μας είναι… Φταίνε λένε οι ειδικοί, οι επιδεινούμενες κλιματολογικές συνθήκες σε μεγάλο ποσοστό για την ανάφλεξη των δασικών περιοχών. Μα δεν παίρνουν φωτιά μόνο δάση καίγονται καλλιέργειες δέντρα παραγωγικά, στην πλειοψηφία τους ορφανά και παρατημένα… Η Κέρκυρα ως δείγμα ενός απέραντου δασικού ελαιώνα απροσπέλαστου! Οι κάποτε πυκνές και πάντα πεντακάθαρες  αγροτικές «στράτες», που οδηγούσαν τους αγρότες στην καθημερινή εργασία τους, έκλεισαν από δεκάδες χρόνια εγκατάλειψης, με μια αυτοφυή άγρια βλάστηση! Η τουριστική βιομηχανία και όχι μόνο στην Κέρκυρα, στην ακμή της οδήγησε στην απαξίωση αυτού που καίγεται σήμερα! Μια ιδιοκτησία που οι κληρονόμοι ούτε καν γνωρίζουν τα όρια της μέσα στη ζούγκλα της αδιαφορίας… Όταν γύρισες την πλάτη στη φύση, που με την συνεχή παρουσία σου εκεί ήσουν το «αυτί» και το «μάτι» της, άφησες παράλληλα  να κλείσει και ένα πυκνό δίκτυο από αγροτικά περάσματα που εκτός άλλων λειτουργούσαν και σαν ζώνες αντιπυρικές… Άντε τώρα να σε σώσουν τα Ελικόπτερα και τα Καναντέρ…

Να και οι Τζήμεροι που έχουν καθαρή λύση για το πώς να μην καίγονται τα δάση: να ιδιωτικοποιηθούν! Στην Πορτογαλία τα δάση που πήραν φέτος φωτιά καίγοντας και 63 άτυχους πολίτες, τα είχε ιδιωτικοποιήσει η καρά δεξιά προηγούμενη κυβέρνηση… Ατύχησες. Ίσως την επόμενη φορά που θα ξανά  βγάλουν στον αέρα τη σοφία σου οι ντόπιες τηλε-οθόνες, να έχεις προλάβει να διαβάσεις την απάντηση που δίνει ο Πορτογάλος νομπελίστας συγγραφέας Σαραμάγκου στους οπαδούς των ιδιωτικοποιήσεων…

Φωτιά και στην καρδιά της παλιάς πόλης μας…Το Νέο Φρούριο «ακούρευτο» από χρόνια παρατημένο από όλους λαμπάδιασε! Το θυμήθηκαν τώρα καρβουνιασμένο και ψάχνουν για το ποιος έχει την…κηδεμονία του! Από το Υπουργείο Αμύνης σ’ εκείνο το πολιτισμού και τανάπαλιν στο Οικονομικών και η πατρότης άγνωστη! Ο δήμος χωρίς πιστοποιητικά παραχώρησης δεν αναλαμβάνει να φροντίζει και να περιποιείται το… έκθετο! Ποιος γνωρίζει αν οι επίγονοι του Βενετσιάνου αρχιτέκτονα Francisco Vitelli που έκτισε τότε το σημερινό «έκθετο», διαθέτουν κάποια σερτιφικάτα σχετικά με την ιδιοκτησία του μνημείου, γιατί οι Έλληνες μάλλον τ’ απώλεσαν, αφού αυτό το μνημείο μαζί και με άλλα εμβληματικά, ποτέ δεν τα εκτίμησαν…