Το κείμενο
Ο διάλογος για την Παιδεία «φουντώνει» και ορισμένοι «απελευθερώνονται» και λένε και «καμία κουβέντα παραπάνω».
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης, με άρθρο του στην «Αυγή» στις 9 Γενάρη, προτείνει να θεσπιστούν δίδακτρα στα δημόσια σχολεία, τα οποία ο ίδιος κοστολογεί σε 60 ευρώ το μήνα!
Κάνει λόγο για ένα «νέο ευέλικτο – αποτελεσματικό δημόσιο σχολείο», όπου: «Κεντρικός στόχος είναι οι μαθητές να καλύπτουν όλες τις μαθησιακές τους ανάγκες και όχι μόνο, μέσα στο σχολείο, στη διάρκεια του πρωινού τους ωραρίου και να αποδεσμευτούν πλήρως από κάθε επιπλέον δράση που σχετίζεται με το σχολικό έργο και κοστίζει στους ίδιους και στην οικογένειά τους τόσο σε χρόνο όσο και σε χρήμα».
«Αναλυτικότερα, τα ωρολόγια προγράμματα του σχολείου διευρύνονται στις 40 διδακτικές ώρες (5 μέρες x 8 ώρες για τους μαθητές) και οι εκπαιδευτικοί που τα υλοποιούν, χωρίς καμία αύξηση του ωραρίου τους, θα έχουν πλεονάζουσες αποδοχές από τη συνδρομή του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων, μέσα από μια διαδικασία δίκαιης – αναλογικής επιβάρυνσης με βάση τη φορολογική τους δήλωση. Για παράδειγμα, κάθε τμήμα των 25 μαθητών x 60 ευρώ το μήνα κατά μέσο όρο (από 0 ευρώ για την άνεργη – άπορη οικογένεια μέχρι 120 ευρώ για την εύπορη οικογένεια) αποδίδει 15.000 ευρώ το χρόνο. Επιβάρυνση για κάθε μαθητή/οικογένεια η μέση καταβολή των 60 ευρώ x 10 μήνες = 600 ευρώ το χρόνο. Οι δύο καθηγητές αριστείς που αναλαμβάνουν και διεκπεραιώνουν τις 40 ώρες λαμβάνουν το bonus των 600 ευρώ το μήνα ο καθένας, ήτοι 6.000 ευρώ το χρόνο. Τα εναπομείναντα 3.000 ευρώ αξιοποιούνται για τη φροντίδα υλικοτεχνικής υποδομής, εποπτικού υλικού, βιβλιογραφίας κ.λπ.».
Οι «αριστείς εκπαιδευτικοί» που θα λαμβάνουν τα μπόνους, θα έχουν εκπαιδευτεί σε ειδικές σχολές. Συγκεκριμένα, προτείνει: «Ίδρυση και λειτουργία 13 περιφερειακών σχολών δημιουργίας και ανάδειξης εκπαιδευτικών, με συμμετοχή στα έξοδα λειτουργίας τους από τους ίδιους τους υποψήφιους εκπαιδευτικούς. Το διδακτικό προσωπικό των 13 περιφερειακών σχολών ανάδειξης εκπαιδευτικών θα προέλθει από έμπειρους εν ενεργεία ή συνταξιούχους εκπαιδευτικούς, εγνωσμένου κύρους των αντίστοιχων κλάδων και ειδικοτήτων».
Θα μπορούσαμε να μην σχολιάσουμε κάτι παραπάνω γιατί μιλάνε από μόνες τους αυτές οι αντιδραστικές απόψεις. Από την άλλη κάποιος θα μπορούσε να πει ότι όλα τα παραπάνω είναι προσωπικές απόψεις ενός βουλευτή (παρόλο που φιλοξενούνται στην επίσημη εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ).
Η αλήθεια είναι ότι ο Τριανταφυλλίδης αναλαμβάνει το ρόλο του λαγού για την κυβέρνηση. Ανοίγει ένα ζήτημα, στα πλαίσια ενός διαλόγου, καλλιεργώντας στην ουσία το έδαφος ώστε σε άλλη φάση, να υλοποιηθούν στην πράξη τέτοιες πρακτικές οι οποίες, έτσι κι αλλιώς είναι συμβατές και φιλικές προς το σχολείο της αγορά και των επιχειρηματιών που περιγράφεται μέσα από τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. και του Ο.Ο.Σ.Α και με το οποίο συμφωνεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
Άλλωστε ο ίδιος ο Υπουργός Παιδείας στην έναρξη του «εθνικού διαλόγου», με άλλο τρόπο άνοιξε ουσιαστικά το ίδιο ζήτημα δηλώνοντας: «Γνωρίζουμε ότι η μεταρρύθμιση επηρεάζεται, αλλά δεν πρέπει να ασφυκτιά από τις χρηματοδοτικές προϋποθέσεις. Η μεταρρύθμιση είναι συνώνυμη με το διαρκή αγώνα για την αλλαγή νοοτροπιών, διαδικασία σε σημαντικό βαθμό, ανεξάρτητη από την οικονομική δυσπραγία».
Μήπως με την πρόταση του Αλ. Τριανταφυλλίδη, αν αλλάξουμε νοοτροπία και αποδεχτούμε τα δίδακτρα σε όλο το φάσμα της δημόσιας Εκπαίδευσης, θα ξεπεράσουμε και την οικονομική δυσπραγία;
Μήπως αν δεν υλοποιηθεί τελικά η πρόταση Τριανταφυλλίδη άμεσα, πρέπει να είμαστε και ευχαριστημένοι, με το ότι θα παίρνουμε σύνταξη στα 67, με το ότι τσακίζονται οι μισθοί και τα εργασιακά μας δικαιώματα, με τα χιλιάδες κενά στα σχολεία, τη μόνιμη αδιοριστία, τα άδεια ταμεία των σχολικών επιτροπών;
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ένα στόχο υπηρετεί και αυτό κάνει με μεγάλη προσήλωση: Την εφαρμογή του 3ου Μνημονίου, των αντιδραστικών κατευθύνσεων του ΟΟΣΑ και της Ε.Ε. για την Εκπαίδευση. Στόχος τους ένας : Η ανάκαμψη των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων. Για τα δικά τους συμφέροντα άλλωστε διαλύουν και την Κοινωνική Ασφάλιση. Μονόδρομος για μας: Ο Αγώνας για τις σύγχρονες ανάγκες μας στη μόρφωση, τη δουλειά, την ασφάλιση και την Πρόνοια.
Τελευταία σχόλια