Για το Μάρδα
Το 39% των επιχειρήσεων στην Ελλάδα εξετάζουν το ενδεχόμενο μεταφοράς της έδρας τους στο εξωτερικό, σύμφωνα με την έρευνα της Endeavor Greece, ποσοστό σχεδόν διπλάσιο από τον Ιούλιο 2015, λίγο μετά την επιβολή των capital controls.
«Δεν υπάρχει ιδιαίτερο πρόβλημα με τα capital controls», δήλωσε από το Βερολίνο ο Υφυπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Μάρδας, «η επιχειρηματική κοινότητα στην Ελλάδα εξυπηρετείται» συμπλήρωσε.
Η κυβέρνηση, δια στόματος Μάρδα, δεν είδε ούτε την πτώση των πωλήσεων των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, ούτε τη μείωση της απασχόλησης, ούτε την μείωση του Δείκτη Εμπιστοσύνης, ούτε τις δυσκολίες προμήθειας πρώτων υλών, ούτε τις ακυρώσεις επενδυτικών σχεδίων. Μια ματιά στα στοιχεία της Εθνικής Τράπεζας (1/2016) θα αρκούσε για την ενημέρωση τους. Η αντίληψή τους για τη διακυβέρνησης λέει πως τα προβλήματα αντιμετωπίζονται με “επικοινωνία”, αξιολογικές κρίσεις, εχθρούς και φιέστες. Ποτέ με σχέδιο και βήματα για βιώσιμες λύσεις.
Αδυνατούν, 15 μήνες μετά την εκλογή τους, να αντιληφθούν το αντικείμενο και την ευθύνη της διακυβέρνησης. Η σταθερότητα, τα μέτρα πρόσβασης των επιχειρήσεων σε κεφάλαια και ένα σταθερό φορολογικό πλαίσιο δεν είναι προτεραιότητα. Προτιμούν, για μία ακόμη φορά, την επιβολή φόρων αντί του χτυπήματος της γραφειοκρατίας και των μεταρρυθμίσεων, με επιστροφή στην κανονικότητα και άρση των capital controls.
Η ελπίδα για συνετή διαχείριση και θετικές παρεμβάσεις στην αγορά, έχει μετατραπεί σε αγωνία για το επόμενο τυχαίο ή το επόμενο μοιραίο χτύπημα από την νέα «στρατηγική» του τίποτα.
Τρια ερωτήματα προς τη ΝΔ
Ο Πρόεδρος της ΝΔ απευθύνει σήμερα μια σειρά από ερωτήματα στον κ. Τσίπρα για τις πολιτικές εξελίξεις.
Οι επικίνδυνοι, ερασιτεχνικοί και καταστροφικοί χειρισμοί χαρακτηρίζουν καθημερινά την άσκηση πολιτικής από την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, αλλά αυτό, ουδόλως μειώνει τις ευθύνες της ΝΔ, παλιότερες και σημερινές, για την κατάσταση της χώρας. Μίας ΝΔ, που προσπαθεί να πλασαριστεί ως η εναλλακτική λύση διακυβέρνησης για τη χώρα. Μίας ΝΔ που αποδεικνύει και σήμερα ότι καθόλου δεν διαφέρει από τις εποχές διακυβέρνησης του Καραμανλή, όταν εκτροχίασε τη χώρα, ή από την απόλυτα αντιμεταρρυθμιστική και σκληρή διακυβέρνηση Σαμαρά.
Θα μπορούσε κάποιος λοιπόν να απευθύνει τα δικά του ερωτήματα, προς τον κ. Μητσοτάκη.
1. Γιατί η κυβέρνηση Σαμαρά δεν έκλεισε την αξιολόγηση όταν έπρεπε και τώρα καλούνται οι Έλληνες να υποστούν μία νέα φοροκαταιγίδα και περικοπή συντάξεων;
Το κόστος αυτών των καθυστερήσεων, σε συνδυασμό με την καταστροφική διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ που ακολούθησε, σήμερα ξεπερνά τα 5,5 δις μέτρα.
Θυμίζουμε πως η αξιολόγηση μπορούσε και έπρεπε να κλείσει, με κλείσιμο του δεύτερου Μνημονίου, όπως ήταν προγραμματισμένο στα τέλη του 2014. Δεν έγινε, γιατί μετά τις ευρωεκλογές, η κυβέρνηση Σαμαρά θυμήθηκε τον παλιό καλό αντιμνημονιακό της εαυτό και σταμάτησε κάθε εξέλιξη με αποτέλεσμα να οδηγήσουν, μαζί με τη «διαπραγμάτευση» ΣΥΡΙΖΑ, σε ένα τρίτο (και ίσως και τέταρτο) μνημόνιο.
2. Αντιλαμβάνεται η Νέα Δημοκρατία πως από τις παλινωδίες Σαμαρά, την περίοδο 2010-2012, μειώθηκε ισχυρά η διαπραγματευτική θέση της χώρας;
Ως αντιπολίτευση η ΝΔ των Ζαππείων, «δεν υπέγραφε το λάθος», αναζητούσε «προδότες», σιγόνταρε τους αγανακτισμένους, σήκωνε ψευτοπαντιέρες, διέγραφε όσους βουλευτές της ψήφισαν το πρώτο Μνημόνιο (ο κ. Μητσοτάκης δεν διεγράφη τότε, ήταν «αντιμνημονιακός»), μέχρι να «ανακαταλάβει»… τις καρέκλες.
Τότε, αίφνης, έγινε «υπεύθυνη» κυβέρνηση ανακάλυψε την αναγκαιότητα του δανεισμού και έφερε δεύτερο μνημόνιο επαχθέστερο, που δεν εφάρμοσε, μέχρι να χάσει τις ευρωεκλογές, την ώρα που θα έπρεπε να ολοκληρώσει όσα απέφυγε στην διετή, ήρεμη και χωρίς αντιδράσεις, διακυβέρνησή της. Το Φθινόπωρο του 2014 γίνεται και πάλι αντιμνημονιακή, επισπεύδει την εκλογή ΠτΔ και οδηγεί τη χώρα σε νέες εκλογές. Αυτή ήταν η «σταθερότητα»;
Από τα μέσα δε, του 2014, θυμήθηκε πως η τρόικα δημιουργεί αρνητικούς συνειρμούς στην Ελλάδα, οπότε εξόρισε την διαπραγμάτευση στο Παρίσι, γιατί σαν τον ΣΥΡΙΖΑ, διακυβέρνηση σημαίνει ‘επικοινωνία’, και δεν ήθελε την εικόνα της Τρόικας να μπαινοβγαίνει άπραγη στα υπουργεία και το ΓΛΚ. Ήταν προτιμότερο να γίνεται ενώπιον της διεθνούς σκηνής, στο Παρίσι, υπο τον κ. Παπασταύρο.
3.Όταν μιλά για τις υποκλοπές μέσω wikileaks, και ορθώς ζητάει από την κυβέρνηση να ξεκαθαρίσει το θέμα για να μην διασύρεται η χώρα, μήπως μπορεί να τις συνδυάσει με τις γνωστές ανά την υφήλιο υποκλοπές επί
κυβέρνησης ΝΔ και Καραμανλή και να προτείνει μια λύση για αυτά τα φαινόμενα; Τα σενάρια, μετά σχεδιαγραμμάτων που παρουσίαζαν κορυφαίοι υπουργοί, σε ζωντανή μετάδοση (μέχρι να πέσει άκρα του τάφου σιωπή), ήταν υποδεέστερα του σημερινού ευτελισμού της χώρας και της Δημοκρατίας;
Εν κατακλείδι, μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να προσφέρει αφειδώς, καθημερινές ευκαιρίες σχολιασμού με την οπισθοδρομική πολιτική του, αλλά η ΝΔ που δεν έχει αλλάξει τίποτε πέρα από αρχηγούς, ας μην ωθείται στον προθάλαμο εξουσίας ως υπεράνω, μεταρρυθμιστική και εναλλακτική αποκαταστατική των πραγμάτων λύση. Γιατί απλούστατα, δεν είναι.
Για τις διαγραφές στην ΕΣΗΕΑ
Η απόφαση του πειθαρχικού οργάνου της ΕΣΗΕΑ να επιβάλει ποινές στη βάση των απόψεων τους – όχι διάδοση ψευδούς είδησης ή άλλου παραπτώματος – που κυμαίνονται από προσωρινή διαγραφή μέχρι επίπληξη, είναι αντιδημοκρατική και επικίνδυνη. Ποινικοποιεί την αντίθετη άποψη, ανοίγοντας το δρόμο για καθεστωτικές λογικές και χτυπά την ελευθεροτυπία.
Δεν είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της Ένωσης, που επιβλήθηκαν τιμωρίες σε δημοσιογράφους γιατί τόλμησαν να εκφράσουν την προσωπική τους άποψη σε ένα πολιτικό θέμα. Είναι ένα ακόμα χτύπημα στην Ελευθεροτυπία, που όφειλε να υπερασπίζεται και όχι να καλουπώνει.
Διαγράφοντας δημοσιογράφους όταν δεν μπορούν να διαγράψουν την πραγματικότητα. Λειτουργώντας με αντιδημοκρατικές πρακτικές φίμωσης του τύπου όπως αυτές του Ερντογάν, εκ των έσω. Τελικά υπάρχουν κάποιοι χειρότεροι από τους ανίκανους – είναι αυτοί που είναι ικανοί για όλα.
Τελευταία σχόλια