Η πληροφόρηση σχετικά με την Ε.Ε., στην εποχή των δεξιών και «αριστερών» μνημονίων, από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ιδιωτικά και δημόσια, εξακολουθεί να φιλτράρεται έντεχνα… Στόχος πάντα να μην δημιουργούνται περαιτέρω αμφιβολίες στον πληθυσμό, σε σχέση με την αναγκαιότητα παραμονής μας στη «στοργική» θηλιά της ευρωζώνης! Έτσι στα ψιλά και ασχολίαστη πέρασε η 24σέλιδη έρευνα της «Ευρωπαϊκής Σχολής Μάνατζμεντ και Τεχνολογίας» (ESMT) του Βερολίνου, η οποία δημοσιεύτηκε, κατ΄ αποκλειστικότητα, την περασμένη εβδομάδα στην έγκυρη γερμανική οικονομική εφημερίδα Handelsblatt. Μια έρευνα που αποδεικνύει ότι ο συνεχής μνημονιακός δανεισμός της Ελλάδας σε ποσοστό 95% χρησιμοποιήθηκε κυρίως για τη διάσωση των ευρωπαϊκών τραπεζών και μόνο ένα 5% πέρασε στην οικονομία της χώρας…
Ψυχρά αποκαλυπτικός ο λόγος του Γιοργκ Ρόχολ, ο οποίος συμμετέχει και στο γνωμοδοτικό συμβούλιο του γερμανικού Υπουργείου Οικονομικών, καταρρίπτει τα όσα παραπλανητικά έχουν λεχθεί από τους εγχώριους πολιτικούς παπατζήδες, προκειμένου να δικαιολογήσουν τον δανεισμό υποστηρίζοντας ότι αυτός εξυπηρετεί εσωτερικές κρατικές ανάγκες πληρωμών. Με την γνωστή επωδό: «Ευτυχώς που οι Λαοί των ευρωπαϊκών κρατών μας δανείζουν διαφορετικά δεν θα είχαμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις, να εισάγουμε πετρέλαιο και φάρμακα…» Μας δανείζουν με ζημία υποτίθεται οι εταίροι «μας», ενώ τα τοκοχρεολύσια τρέχουν σαν το τρελό κοντέρ στην κατηφόρα! Θα πληρώσουμε στους «φιλέλληνες» ευρωπαίους: 322,1 δισ. ευρώ για τόκους και χρεολύσια μέχρι το 2030!!! (Στοιχεία από τον Οργανισμό Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους)
Σύμφωνα λοιπόν με την ίδια έρευνα: 86,9 δισ. ευρώ πήγαν στην εξόφληση παλαιών χρεών, 52,3 δισ. για εξόφληση τόκων και 37,3 δισ. για την ανακεφαλαιοποίηση των χρεοκοπημένων ελληνικών τραπεζών. Μια αμαρτωλή ιστορία που οδήγησε στη τραπεζική κρίση που εν πολλοίς τη δημιούργησε τζογαδόρικη τακτική… Ασφαλώς και με την ανοχή των υπευθύνων και την πληρώνει σήμερα με την αύξηση του δημόσιου χρέους από τις αλλεπάλληλες ανακεφαλαιοποιήσεις , ο έλληνας πολίτης… Κρίσιμο χρονικό σημείο για το πέρασμά μας στη μνημονιακή κόλαση, οι εκλογές του Σεπτέμβρη του 09. Ο Καραμανλής στη Θεσσαλονίκη εξαγγέλλει σκληρά δημοσιονομικά μέτρα θέλοντας μάλλον να ξεφορτωθεί την πρωθυπουργία, πιεζόμενος εκτός άλλων και από τα… αέρια του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης! Ο Παπανδρέου υπόσχεται το ιστορικό πλέον: «Λεφτά υπάρχουν…» Αποτέλεσμα, η αλλαγή να πραγματοποιήται και ο ΓΑΠ να οδηγεί τη χώρα από το Καστελόριζο, στα σίγουρα και χωρίς κοινωνικές αναταράξεις στην Γερμανική οικονομική κατοχή, αλλά και στην Αμερικάνικη επαναβεβαίωση της κηδεμονίας, με το άμεσο σταμάτημα της καθόδου του Ρωσικού αγωγού και την «επίσκεψη» για πρώτη φορά του ΔΝΤ σε ευρωπαϊκή χώρα…
Ο κατάλληλος άνθρωπος για το σύστημα και μοιραίος για τη χώρα , στην κατάλληλη πρωθυπουργική θέση… Με μια κοινοβουλευτική πλειοψηφία 43,92% και με 160 έδρες, τους εξασφάλισε ότι το χρέος της χώρας μας θα φροντίσει να το ξεφορτωθούν άμεσα οι Γερμανικές και Γαλλικές τράπεζες τους! Ο αδύνατος κρίκος της ευρωζώνης, η μικρή Ελλάδα θα μπορούσε να τινάξει τότε την «ευρωπαϊκή μπάνκα» στο αέρα, με μια άλλη πολιτική εκφρασμένη από μια Λαϊκή πατριωτική κυβέρνηση που θα έκανε το αντίθετο: Θα απειλούσε στάση πληρωμών , με αντάλλαγμα γενναίο κούρεμα του χρέους. Ο σεισμός τότε θα ήταν μεγάλος , ώστε να απειληθεί ακόμα και το «ξήλωμα» του ευρωπαϊκού…σμόκιν και όχι μόνο! Μια απειλή που επανέρχεται με το προσεχές βρετανικό δημοψήφισμα… Μια πιθανή έξοδος της Βρετανίας, δυνατόν να σημάνει και τη απαρχή διάλυσης της ΕΕ. Γεγονός που ανάγκασε και τον πρόεδρο Ομπάμα να ταξιδέψει στη χώρα αυτή κάνοντας κηρύγματα για τα «κακά» του «εθνικισμού» και για τα «αγαθά» της Ε.Ε.! Διάλυση της ΕΕ σημαίνει και πισωγύρισμα στα σχέδια μιας παγκοσμιοποιημένης εργασιακής κόλασης, που φέρνει η Διατλαντική Συμφωνία Ελευθέρων Συναλλαγών (TTIP). Μια συμφωνία που στοχεύει εκτός άλλων και στην ολοκληρωτική ουσιαστικά αλλαγή του μοντέλου κοινωνικής οργάνωσης και αξιών, ουσιαστικά στην παραγωγή νέου ανθρώπινου μορφώματος…
Μια απειλή σε στάση πληρωμών τότε και με ένα γενναίο κούρεμα χρέους και εκτός βεβαίως της θανάσιμης αγκαλιάς του ΔΝΤ, το φάντασμα χρεοκοπίας θα ήταν μακρινή ανάμνηση! Αντιθέτως σήμερα βιώνουμε μια συνεχή οικονομική, κοινωνική αλλά και πολιτική χρεοκοπία. Με ένα δημόσιο χρέος που καλπάζει σε ασύλληπτα ύψη και που το τέλος αυτού δράματος κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει. Ήταν σίγουρα ένα προμελετημένο έγκλημα χωρίς τιμωρία και αυτοί που πρωταγωνίστησαν σ’ αυτό, κυκλοφορούν ανάμεσα μας, κουνώντας μας το δάκτυλο, δίνοντας ακόμα συμβουλές σωτηρίας…Συνεργοί οπωσδήποτε στο έγκλημα και όσοι συνθηκολόγησαν μ’ αυτό, υπογράφοντας το τρίτο «αριστερό» μνημόνιο. Διαψεύδοντας ελπίδες ενός ολόκληρου Λαού που πίστεψε, ίσως αφελώς ότι εκτός των άλλων υποσχέσεων και το Έγκλημα θα βρει τη Τιμωρία…
Τελευταία σχόλια