Πολλές συζητήσεις, αντεγκλήσεις και σχόλια έχει τροφοδοτήσει η πρόσφατη κατεπείγουσα απόφαση της κυβέρνησης για τη μεταφορά των ταμειακών διαθεσίμων διαφόρων Φορέων γενικής Κυβέρνησης, μεταξύ των οποίων και οι Ο.Τ.Α., στην Τράπεζα της Ελλάδας προς επένδυση. Η πρωτοβουλία της κυβέρνησης υλοποιήθηκε με Π.Ν.Π. (Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου).
Καταρχάς θα πρέπει να διευκρινιστεί όσο πιο απλά γίνεται η έννοια της ΠΝΠ. Αυτή προβλέπεται από το άρθρο 44 παρ.1 του Συντάγματος και επιτρέπει τη θέσπιση νομοθετήματος από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ύστερα από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου, για την ρύθμιση μιας ανάγκης εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης. Όπως είναι κατανοητό μια ΠΝΠ αποτελεί επιτρεπτά συνταγματική εξαίρεση του κανόνα που επιβάλλει όλοι οι νόμοι να ψηφίζονται από τη Βουλή. Ωστόσο και η Πράξη αυτή επιβάλλεται να εισαχθεί για κύρωση στη Βουλή μέσα σε 40 μέρες από την έκδοσή της και να κυρωθεί από τη Βουλή μέσα σε τρεις μήνες από τότε που εισάχθηκε για κύρωση. Αν δεν τηρηθούν οι προθεσμίες αυτές η ΠΝΠ παύει να ισχύει. Τέλος η ΠΝΠ μπορεί να προσβληθεί και ν’ ακυρωθεί δικαστικά ως εκτελεστή διοικητική Πράξη ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας από οποιονδήποτε έχει έννομο συμφέρον.
Είναι αλήθεια ότι στα χρόνια της κρίσης ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης επλήγη υπέρμετρα. Η δραματική μείωση των πόρων της σε ποσοστό 65%, η ελάττωση του προσωπικού, η υποβάθμιση της καταστατικής θέσης των αιρετών και οι απολύσεις εργαζομένων, απειλούν με απορρύθμιση τις βασικές δομές λειτουργίας της πιο κοντινής στον πολίτη αρχής.
Η κυβέρνηση, με τη νωπή λαϊκή εντολή, που διαθέτει, επιχειρεί από την πρώτη μέρα που ανέλαβε την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας ν΄ ανταποκριθεί στις προεκλογικές της δεσμεύσεις για την κατάργηση των Μνημονίων και την επαναδιαπραγμάτευση των δανειακών συμβάσεων. Δίνει μια μάχη άνιση, μέσα σ΄ ένα διεθνές
περιβάλλον εχθρικό, με τον συσχετισμό δυνάμεων να μην ευνοεί τις κινήσεις της, με την αντιπολίτευση να ασκεί οξεία πολεμική και με εσωκομματικές συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ να μη στηρίζουν ομόθυμα την διαπραγμάτευση.
Είχα πρόσφατα διατυπώσει την άποψη, πως ανεξάρτητα από την κομματική και πολιτική θέση όλων μας, πρέπει σε τούτη την κρίσιμη καμπή της εθνικής μας πορείας, να γίνει σεβαστή η λαϊκή εντολή της 25ης Γενάρη και να στηριχτεί η δύσκολη διαπραγματευτική επιχείρηση της κυβέρνησης. Πεδίο αντιπολίτευσης στις κυβερνητικές επιλογές και μάλιστα σκληρής θα έχουν οι άλλες πολιτικές δυνάμεις την ευκαιρία ν΄ ασκήσουν μετά το πέρας της εθνικής προσπάθειας και μάλιστα σε πλείστους τομείς της κυβερνητικής δραστηριότητας.
Η επίμαχη ΠΝΠ, δίνει επί της ουσίας στην κυβέρνηση τη δυνατότητα να πραγματοποιήσει ένα προσωρινό οικονομικό χειρισμό, μια εσωτερική ανακατανομή της υφιστάμενης ρευστότητας μεταξύ των διαθεσίμων κεφαλαίων των Φορέων Γενικής Κυβέρνησης, όπως αυτών των ΟΤΑ. Η σοβαρότητα της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η χώρα , η κρισιμότητα των διαπραγματεύσεων με την Τρόικα, η αβεβαιότητα που επικρατεί και η στενότητα χρόνου συνιστούν νομικά και ηθικά ικανά ερείσματα για την λήψη Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου. Από την στιγμή μάλιστα που η εν λόγω Πράξη κυρώθηκε ήδη από την Βουλή, έχουν συντρέξει όλες οι συνταγματικές προϋποθέσεις για τη λήψη της. Άλλωστε η διαδικασία αυτή δεν αποτελεί πρωτοτυπία στο ευρωπαϊκό δικαιϊκό σύστημα, αφού είναι διαδεδομένη σε αρκετές χώρες της Ευρώπης ( λ. χ. Αγγλία και Ολλανδία) αλλά και του κόσμου.
Εκείνο που μπορεί κάποιος να καταλογίσει πολιτικά στην κυβέρνηση είναι η αιφνίδια ανακοίνωση της απόφασης για την έκδοση της ΠΝΠ, χωρίς να προηγηθεί ενημέρωση των ενδιαφερομένων Φορέων ή στοιχειώδης διαβούλευση.
Επιπρόσθετα οι ΠΝΠ, ως γενική αρχή, πρέπει να εκδίδονται με μεγίστη φειδώ. Με την συχνή έκδοσή τους, παραβιάζεται το γράμμα και το πνεύμα του Συντάγματος, καθόσον έτσι
παρακάμπτεται ανεπίτρεπτα η λειτουργία της Βουλής να νομοθετεί και τίθεται ζήτημα συνταγματικής εκτροπής.
Σε κάθε περίπτωση η εξεταζόμενη ΠΝΠ, είναι προφανές ότι δεν προσφέρεται ούτε για μικροκομματική εκμετάλλευση, ούτε για αξιοποίηση εντυπώσεων από κάποιους αιρετούς εκπροσώπους. Ένα σοβαρό εθνικό θέμα απαιτεί τη μέγιστη ομοψυχία και συναίνεση. Βιάστηκαν όσοι επιπόλαια ανέβασαν τους τόνους της διαφωνίας και της οξείας αντιπαράθεσης για ένα θέμα που μπορεί να επηρεάσει την τύχη της χώρας. Κι ακόμη περισσότερο όσοι εξ’ αυτών δεν αντέδρασαν ομοίως σε παλαιότερες αποφάσεις που περιέκοπταν πόρους και απέλυαν προσωπικό από τους ΟΤΑ.
Σήμερα εκείνο που προέχει είναι η οικονομική σωτηρία της πατρίδας. Αν στο άμεσο μέλλον η κεντρική κυβέρνηση βρεθεί σε αδυναμία να πληρώσει λ.χ. μισθούς και συντάξεις τι νόημα άραγε θα έχει κάποιοι Δήμοι να μη μεταφέρουν τ’ αποθεματικά τους στην Τράπεζα της Ελλάδος; Μετά την χρεοκοπία της χώρας είναι θέμα ωρών ν΄ακολουθήσει και η δική τους.
Έτσι μετά τις εξηγήσεις και εγγυήσεις που δόθηκαν στους εκπροσώπους της ΚΕΔΕ και της ΕΝΠΕ κατά την συνάντησή τους με τον πρωθυπουργό, αυτό που χρειάζεται είναι ψυχραιμία και νηφαλιότητα. Οι θεσμικοί εκπρόσωποι των Δήμων, έχουν την δυνατότητα με αίσθημα ευθύνης και προτάσσοντας το εθνικό συμφέρον να πάρουν τις αποφάσεις τους στο Συνέδριο της ΚΕΔΕ στις 7 Μαΐου.
Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό απ΄ όλους είναι ότι βρισκόμαστε μέσα στο ίδιο καράβι. Ή όλοι μαζί θα φτάσουμε στο λιμάνι και θα σωθούμε ή αν το καράβι βυθιστεί μεσοπέλαγα και με την τρικυμία που επικρατεί, όλοι θα καταλήξουμε στο βυθό…
Τελευταία σχόλια