Η έκδοση αυτή θα μοιράζεται την Παρασκευή στο κέντρο της πόλης, ενώ θα πραγματοποιηθεί και συνέντευξη τύπου για να παρουσιαστεί.
Ζωή ολόκληρη, όχι με δόσεις
Ολοκληρωμένη και καλαίσθητη είναι η νέα έκδοση των θέσεων του ΚΚΕ ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, του Τμήματος Κατά των Ναρκωτικών της ΚΕ του ΚΚΕ.
Στη 40σέλιδη έκδοση, θίγονται ουσιώδεις πλευρές αυτού του κοινωνικού φαινομένου, ενώ δίνονται απαντήσεις σε επιχειρήματα – μερίδας επιστημόνων, πολιτικών, διανοούμενων της αστικής τάξης – που προσπαθούν να διαιωνίσουν τα αίτια που παράγουν και αναπαράγουν το πρόβλημα. Αποδομούνται απόψεις, που προσεγγίζουν τη χρήση και την εξάρτηση μ’ ένα μονοσήμαντο τρόπο, επικεντρώνοντας μόνο στη βιολογική-ιατρική πλευρά του προβλήματος, ή μόνο στην κοινωνική, οικονομική κ.α.
Η νέα έκδοση των θέσεων του ΚΚΕ ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, αποτελείται από 13 ενότητες:
1η ενότητα «Μερικά βασικά ζητήματα που αφορούν το κοινωνικό φαινόμενο της εξάρτησης από ψυχοδραστικές ουσίες» Στην πρώτη ενότητα, αναδεικνύεται το φαινόμενο της εξάρτησης από ψυχοδραστικές ουσίες ως ακραίο φαινόμενο κοινωνικής αποξένωσης, που αντανακλά την καπιταλιστική εκμετάλλευση. Είναι δηλαδή φαινόμενο με αιτίες κοινωνικές, οικονομικές, πολιτισμικές, ψυχολογικές και ιστορικές.
2η ενότητα «Η εξάρτηση από ψυχοδραστικές ουσίες σαν κοινωνικό φαινόμενο» Η ενότητα ορίζει τι είναι τοξικομανία, κι ότι δεν υπήρχε ως κοινωνικό φαινόμενο στις προκαπιταλιστικές κοινωνίες, αν και γινόταν τελετουργική και ιατρική χρήση ουσιών. Επίσης αναδεικνύονται κοινωνικά προβλήματα που συνδέονται άμεσα με την εξάρτηση. Η κατανόηση του πολυπαραγοντικού φαινομένου της εξάρτησης, απαιτεί διεπιστημονική προσέγγιση.
3η ενότητα «Χρήση – Εξάρτηση» Στη συγκεκριμένη ενότητα, διευκρινίζεται η σχέση της χρήσης με την εξάρτηση, ότι η χρήση δεν είναι ακίνδυνη και προβάλλεται ως τρόπος ζωής από συγκεκριμένο ιδεολογικό υπόβαθρο. Με τη χρήση οι σχέσεις ανάμεσα σε ανθρώπους αλλοτριώνονται και διαμεσολαβούνται από την ουσία. Ακόμα καλλιεργείται η ψευδαίσθηση πως η χρήση ναρκωτικών είναι ελεύθερη ατομική επιλογή και εναντίωση στην άδικη κοινωνική πραγματικότητα. Στην πραγματικότητα πρόκειται για φυγή και ακραία μορφή αποξένωσης του ανθρώπου, είναι μια ανελεύθερη επιλογή που κάνει τον χρήστη δέσμιο της ουσίας, διαλύοντας όλη του τη ζωή και στερώντας του την ελπίδα και το κίνητρο για δράση.
4η ενότητα «Γιατί οι νέοι στρέφονται στις ουσίες;» Τα αίτια της εξάρτησης δεν αναζητούνται μόνο σε ιατρικούς, ψυχολογικούς και βιολογικούς λόγους. Είναι ένα πολυαιτιακό πρόβλημα, καθώς οι νέοι στρέφονται στα ναρκωτικά για να ξεφύγουν από την αφόρητη κοινωνική κρίση, για να υποκαταστήσουν βασικές τους ανάγκες. Η εξάρτηση, πριν γίνει ατομικό σύμπτωμα, είναι μια κοινωνική συμπεριφορά του πολιτισμού της παρακμής. Της κοινωνίας που υποκαθιστά το δικαίωμα στην ολόπλευρη μόρφωση, με την κατάρτιση φτηνού εργατικού δυναμικού και την παραπαιδεία, που υποκαθιστά το δικαίωμα στη δουλειά με ανεργία και υποαπασχόληση με πενιχρούς μισθούς, που υποκαθιστά τον μαζικό λαϊκό αθλητισμό με τον χουλιγκανισμό, τον πολιτισμό με την υποκουλτούρα και τα υποπροϊόντα των ΜΜΕ και τις ανθρώπινες σχέσεις με επαφές στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που υποβαθμίζει την ίδια τη ζωή σε σκληρό αγώνα για την επιβίωση, για να εξασφαλίζει τα κέρδη και την εξουσία του κεφαλαίου.
5η ενότητα «Η διακίνηση των ναρκωτικών σαν οικονομική επιχείρηση» Η διακίνηση ναρκωτικών συγκεντρώνει τεράστια χρηματικά ποσά, που ξεπλένονται στις τράπεζες της Ελβετίας, του Παναμά, της Καραϊβικής, της Ουρουγουάης. Το τραπεζικό απόρρητο εξυπηρετεί και τα κέρδη που προέρχονται από τα ναρκωτικά και φτάνουν τα 500 δισ. δολάρια το χρόνο, ποσό ίσο με το σύνολο των εξόδων όλων των δυτικών χωρών για τις αγορές πετρελαίου ετησίως.
6η ενότητα «Ο διαχωρισμός σκληρών – μαλακών ναρκωτικών» Ο διαχωρισμός σκληρών – μαλακών ναρκωτικών διαχωρίζει αντιεπιστημονικά τη βιολογική από την κοινωνική λειτουργία του ανθρώπου. Ο άνθρωπος είναι το σύνολο των βιολογικών – ψυχολογικών του λειτουργιών και των κοινωνικών του σχέσεων. Ο φαρμακολογικός διαχωρισμός δεν έχει σημασία. Στη χρήση και την εξάρτηση δεν έχει σημασία ποια ουσία χρησιμοποιεί κανείς. Σημασία έχει το «φτιάξιμο», η «εξάρτηση», η δημιουργία ψυχολογίας αναζήτησης της οποιασδήποτε ουσίας.
7η ενότητα «Σχετικά με τις αστικές προσπάθειες διαχείρισης της τοξικομανίας» Ο «περιορισμός της βλάβης», τα υποκατάστατα και οι ανταγωνιστές, συνθέτουν την αντιμετώπιση της τοξικοεξάρτησης σαν μια αθεράπευτη, χρόνια, υποτροπιάζουσα ψυχική νόσο. Η αποσιώπηση της δυνατότητας απεξάρτησης των τοξικομανών και ο συμβιβασμός με τα ναρκωτικά θέλουν να οδηγήσουν την κοινωνία να αποδεχτεί το φαινόμενο και να μην παλεύει ενάντια στα αίτια που το δημιουργούν και το αναπαράγουν. Ο λόγος νομιμοποίησης του εμπορίου ναρκωτικών και της χρήσης τους, δεν είναι μόνο οικονομικός, είναι κυρίως πολιτικός και έχει να κάνει με την ιδιότυπη καταστολή και κοινωνικό έλεγχο που ασκείται στη νεολαία με τα ναρκωτικά.
8η ενότητα «Το “ολλανδικό μοντέλο”» Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η νομιμοποίηση της χρήσης των λεγόμενων «μαλακών» ναρκωτικών θα μειώσει την εγκληματικότητα. Το «ολλανδικό μοντέλο» απέτυχε παταγωδώς, ενώ εκτόξευσε το ποσοστό της χρήσης στη νεολαία και έκανε το Άμστερνταμ πρωτεύουσα της εγκληματικότητας. Στη νέα έκδοση παρατίθεται πληθώρα στοιχείων, που δείχνουν την ολέθρια αποτυχία του «ολλανδικού μοντέλου».
9η ενότητα «Πρόληψη – Θεραπεία – Κοινωνική Επανένταξη» Η οριστική λύση του προβλήματος έρχεται με την ανατροπή των κοινωνικοοικονομικών σχέσεων που το γεννούν. Και σήμερα όμως το εργατικό και λαϊκό κίνημα στέκεται αγωνιστικά απέναντι στο πρόβλημα. Παλεύει για πρόληψη, απεξάρτηση, κοινωνική επανένταξη, έρευνα και αξιολόγηση με αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν δομές. Απαιτεί στρατηγική πρόληψης, στους βασικούς παράγοντες που επιδρούν στη ζωή των νέων (οικογένεια, εργασία, εκπαίδευση, ΜΜΕ, ελεύθερος χρόνος).
10η ενότητα «Ευρωπαϊκή Ένωση και ναρκωτικά» Αναφέρονται οι βασικοί πολιτικοί άξονες και κατευθύνσεις της ΕΕ, που προσδιορίζει την τοξικομανία ως ιατρικό πρόβλημα. Η πολιτική της ΕΕ για τα ναρκωτικά αθωώνει την τοξικομανία και την αποσυνδέει από τα κοινωνικά της αίτια, στοχεύοντας στη διαμόρφωση κοινωνικής ανοχής για το φαινόμενο, ενισχύοντας την κερδοφορία της φαρμακοβιομηχανίας, μιλάει για μείωση της βλάβης από την εξάρτηση, σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο. Συντηρεί την τοξικομανία, χρησιμοποιώντας την για να καταστείλει την αγωνιστική διάθεση των νέων, προστατεύοντας τα κέρδη των μονοπωλίων.
11η ενότητα «Οι θέσεις των πολιτικών κομμάτων» Τα αστικά κόμματα υποστηρίζουν ότι η ουσιοεξάρτηση είναι χρόνια αυτοπροκαλούμενη υποτροπιάζουσα νόσος. Δηλαδή: μη ζητάτε δωρεάν περίθαλψη, γιατί είναι αυτοπροκαλούμενη νόσος, μη ζητάτε απεξάρτηση και βολευτείτε με υποκατάστατα γιατί είναι χρόνια νόσος, μη ζητάτε κοινωνική επανένταξη γιατί είναι υποτροπιάζουσα νόσος, και ποιος θα δώσει δουλειά σε κάποιον που από στιγμή σε στιγμή θα ξαναπάρει ναρκωτικά! Στην ενότητα αυτή παρουσιάζονται κωδικοποιημένες οι θέσεις των κομμάτων: ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Δημοκρατία, ΑΝΕΛ, Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ, Χρυσή Αυγή.
12η ενότητα «Πρόσφατα στοιχεία ΟΗΕ, ΕΚΠΝΤ, ΕΚΤΕΠΝ, ΕΠΙΨΥ» Δίνονται στοιχεία διεθνών οργανισμών, που επιβεβαιώνουν τις θέσεις του αντιναρκωτικού κινήματος και του ΚΚΕ.
13η ενότητα «Το ΚΚΕ υποστηρίζει: Όχι σε όλα τα ναρκωτικά. Ζωή ολόκληρη όχι με δόσεις». Το ΚΚΕ παλεύει για την ουσιαστική αντιμετώπιση του προβλήματος. Ξεκαθαρίζει ότι τα ναρκωτικά είναι ισχυρό όπλο χειραγώγησης ευάλωτων τμημάτων της νεολαίας. Τα ναρκωτικά ως κοινωνικό φαινόμενο αποτελούν μια ακραία μορφή αλλοτρίωσης του σύγχρονου ανθρώπου. Το ΚΚΕ στηρίζει τη μόνη ρεαλιστική λύση για πρόληψη, απεξάρτηση, επανένταξη, θέτει άμεσες, ρεαλιστικές διεκδικήσεις. Η πάλη εναντίον των ναρκωτικών είναι υπόθεση πρώτης γραμμής για το ΚΚΕ, την ΚΝΕ, το ταξικό εργατικό – λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα. Με καθαρό μυαλό αγωνιζόμαστε για ζωή ολόκληρη, δουλειά με δικαιώματα, παιδεία, υγεία, μόρφωση, πολιτισμό, αθλητισμό, ψυχαγωγία, διακοπές, ζωή με αξιοπρέπεια.
Τελευταία σχόλια