«Με το παρόν νομοσχέδιο η Κυβέρνηση φέρνει προς ψήφιση μια σειρά από προαπαιτούμενα όπως αυτά απορρέουν από τη Συμφωνία της 14ης Αυγούστου.
Προφανώς, αυτή η διαδικασία εμπεριέχει δύσκολα μέτρα και στο πλαίσιο αυτό κανείς μας δεν μπορεί να πανηγυρίζει. Ακούμε, όμως, όλες αυτές τις ημέρες τμήματα της Μείζονος και της Ελάσσονος Αντιπολίτευσης να μας επιπλήττουν και να μας κατηγορούν επί παντός επιστητού.
Θα ήθελα, λοιπόν, να θέσω ένα ερώτημα που, κατά την άποψή μου, είναι βασικό. Τι μας προτείνουν οι κυρίες και οι κύριοι της Αντιπολίτευσης; Τι μας ζητούν να πράξουμε; Δεν επιθυμούν τη διασφάλιση σταθερού χρηματοδοτικού πλαισίου για τη χώρα; Δεν θέλουν να ολοκληρωθεί έγκαιρα η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών; Δεν είναι στις προτεραιότητές τους η συζήτηση για τη διευθέτηση του προβλήματος του ελληνικού δημόσιου χρέους; Δεν μας λέγατε για πάση θυσία συμφωνία και να υπογράψουμε και να σας φέρουμε ό,τι να’ ναι;
Ξέρετε, δεν είναι το ΕΑΜ εμφυλιοπολεμικό, όπως αστόχαστα και ασελγώντας πάνω στην ιστορική μνήμη ισχυρίστηκε ένας Βουλευτής του κόμματός σας. Εμφυλιοπολεμικό ήταν το κλίμα που πυροδοτούσατε εν όψει του Δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου, όταν ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας προσέφυγε στη λαϊκή ετυμηγορία.
Ξέρετε, αν μας χωρίζουν κάποια πράγματα, αυτά είναι έννοιες όπως «ταξικό πρόσημο», «κοινωνική αλληλεγγύη», «ανθρωπιστική κρίση», «διαφωτισμός», «δικαιώματα», «ξένος», «μετανάστης», «προσφυγιά». Αυτές είναι οι διαφορές μας. Είναι αβυσσαλέες διαφορές.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πριν από μερικές εβδομάδες έθεσε τα παραπάνω ερωτήματα στον ελληνικό λαό, στους ίδιους τους πολίτες. Η κοινωνία απάντησε ξεκάθαρα.
Ποια ήταν η ετυμηγορία της 20ης Σεπτεμβρίου, κυρίες και κύριοι Βουλευτές; Οι πολίτες γνωρίζοντας τους δύσκολους κάβους που έχουμε να περάσουμε, ζήτησαν από την Κυβέρνηση να προχωρήσει στην υλοποίηση της Συμφωνίας και να ανοίξει έναν νέο δρόμο για την έξοδό μας από την επιτροπεία και τα μνημόνια. Αυτό το σαφές μήνυμα λάβαμε και μ’ αυτό το μήνυμα πορευόμαστε.
Η Συμφωνία με τους δανειστές περιλαμβάνει δύσκολα σημεία, στα οποία δεν καταφέραμε να αλλάξουμε την ατζέντα. Δυστυχώς, ακόμα και σήμερα αντιμετωπίζουμε ορισμένα απ’ αυτά, όπως είναι μία σειρά από επιβαρύνσεις στη φορολογία των ακινήτων ή η περιοριστική εφαρμογή θετικών κοινωνικών διατάξεων για την ασφάλιση και την πρόνοια.
Όμως, ακόμα και σ’ αυτά τα δύσκολα πεδία, όπως όλοι μας διαπιστώσαμε, η Κυβέρνηση και οι Βουλευτές της Πλειοψηφίας δεν σταμάτησαν να δίνουν μάχες διαπραγμάτευσης σε όλη τη διαδικασία της κοινοβουλευτικής συζήτησης. Δύσκολα θέματα, όπως η αναδρομική αύξηση της φορολόγησης των ενοικίων, άλλαξαν. Θέματα αναφορικά με το τι θα γίνει με τα ανείσπρακτα ενοίκια, ρυθμίστηκαν σε μία θετική κοινωνική κατεύθυνση, ενώ ταυτόχρονα η Κυβέρνηση συνεχίζει να παλεύει για ένα δικαιότερο φορολογικό σύστημα.
Ήταν, επίσης, η πρώτη φορά που σε ένα τόσο δύσκολο νομοσχέδιο προαπαιτουμένων η Κυβέρνηση λειτούργησε με απόλυτη διαφάνεια και εποικοδομητική διάθεση. Το νομοσχέδιο τέθηκε σε διαβούλευση. Κλήθηκαν στις αρμόδιες Επιτροπές να καταθέσουν τις απόψεις τους δεκάδες κοινωνικοί φορείς, ενώ όλοι οι Υπουργοί ανέλυσαν τις διατάξεις αρμοδιότητάς τους διεξοδικότατα και με διάθεση πραγματικής εξεύρεσης λύσεων.
Σ’ αυτό το σημείο θα ήθελα να ρωτήσω το εξής: Πότε άλλοτε στα πέντε χρόνια των μνημονίων μία κυβέρνηση λειτούργησε με τόσο καθαρό και ειλικρινή τρόπο; Η απάντηση είναι «ποτέ». Ποτέ οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας δεν χρησιμοποίησαν εποικοδομητικά την κοινοβουλευτική διαδικασία, για να αλλάξουν ρυθμίσεις που έθεταν ως προαπαιτούμενα οι δανειστές. Αντίθετα, έρχονταν οι διατάξεις προς ψήφιση σε ένα άρθρο και με διαδικασίες «fast track» ψηφίζονταν σε μερικές ώρες. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Αυτές τις διαφορές τις γνωρίζει ο ελληνικός λαός και γι’ αυτούς τους λόγους επέλεξε τον ΣΥΡΙΖΑ για τη θέση του οδηγού στο τιμόνι της διακυβέρνησης της χώρας.
Όμως, πέρα από τη στάση της Αντιπολίτευσης, το ερώτημα που τίθεται από όλους και κατ’ αρχήν από εμάς τους ίδιους είναι ένα. Μπορούμε να είμαστε ευχαριστημένοι μ’ αυτά τα μέτρα; Η απάντηση είναι απολύτως σαφής. Προφανώς και δεν είμαστε ευχαριστημένοι. Προφανώς και μία σειρά από περιοριστικές ρυθμίσεις του νομοσχεδίου έρχονται σε αντίθεση και με το πρόγραμμα, αλλά και με την προηγούμενη νομοθέτησή μας.
Δεν μπορεί κανείς μας να επιχαίρει για την περιοριστική εφαρμογή της κατώτατης σύνταξης των υπερηλίκων. Δεν μπορεί κανείς να θριαμβολογεί για την αύξηση τω
ν ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.
Επειδή, όμως, το δικό μας καθήκον είναι να συνεχίσουμε να παλεύουμε, δεν θα σταματήσουμε να διαπραγματευόμαστε αυτά τα θέματα και θα προσπαθήσουμε με παράλληλες δράσεις και εναλλακτικό πρόγραμμα να αμβλύνουμε τις δυσκολίες αυτές προς όφελος της κοινωνίας.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε να έρθει αντιμέτωπος με μεγάλες δυσκολίες και να παλέψει για την αλλαγή των ισορροπιών σε Ελλάδα και Ευρώπη. Οι αξιακές μας αναφορές, το ιδεολογικό μας οπλοστάσιο και η κοινωνική μας στόχευση ήταν και παραμένουν αριστερές. Όσο κι αν ορισμένοι επιχειρούν να σκεπάσουν τις δικές τους ευθύνες σαράντα χρόνων πίσω από τις δικές μας δυσκολίες, να ξέρουν ότι δεν πρόκειται να τα καταφέρουν. Η Κυβέρνηση θα συνεχίσει να πορεύεται δίπλα στον ελληνικό λαό, γιατί είναι ζωντανό του κομμάτι.
Μαζί θα προχωρήσουμε για να δημιουργήσουμε, επιτέλους, τις συνθήκες για την απαλλαγή από τα δεσμά της εποπτείας και της λιτότητας, για να μπορέσει το ελληνικό χρέος να καταστεί βιώσιμο. Δεν θα σταματήσουμε, εντός και εκτός της χώρας, να προωθούμε τα δίκαια κοινωνικά αιτήματα και να αλλάζουμε έτσι τους συσχετισμούς.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, θα ήθελα να κλείσω την παρέμβασή μου με μια διαπίστωση: Πριν από μερικούς μήνες όλοι μας έλεγαν ότι δεν πρόκειται να καταφέρουμε τίποτα, ότι δεν πρόκειται να μας ακούσει κανείς, ότι ματαιοπονούμε. Σήμερα, όμως, ο αγώνας του ΣΥΡΙΖΑ και της Κυβέρνησης έχει γίνει σημείο αναφοράς για όλες τις προοδευτικές δυνάμεις της Ευρώπης.
Σε όλες τις χώρες τα πολιτικά και κοινωνικά κινήματα ενάντια στη λιτότητα μεγαλώνουν, οι συντηρητικές δυνάμεις αποκτούν πλέον αντίπαλο δέος. Σε αυτές τις επιτυχίες θα συνεχίζουμε να χτίζουμε όσο και αν χρειαστεί να πονέσουμε και να μοχθήσουμε. Με ευρύτερες προοδευτικές συμμαχίες θα παλέψουμε για μια Ευρώπη της δικαιοσύνης και της κοινωνικής αλληλεγγύης.
Προχωράμε, λοιπόν, με αυτόν τον στρατηγικό ορίζοντα και με πυξίδα πάντα τη δικαίωση των δύσκολων, των δύσκολων, αλλά και όμορφων αγώνων του λαού μας».
Τελευταία σχόλια