Το κείμενο των ΑΝΕΛ
Η χώρα μας τις τελευταίες ημέρες βιώνει τις πιο κρίσιμες και ιστορικές στιγμές της μεταπολίτευσης. Τα τελευταία πέντε χρόνια ο ελληνικός λαός υπήρξε θύμα των καταστροφικών πολιτικών των προηγούμενων κυβερνήσεων που οδήγησαν την Ελλάδα στην εξαθλίωση και την ταπείνωση.
Αυτές τις κρίσιμες ώρες καλούμαστε να παραμείνουμε ψύχραιμοι και ενωμένοι και να μην υποκύψουμε στους εκφοβισμούς. Καλούμαστε να λειτουργήσουμε με ψυχραιμία και αποφασιστικότητα με γνώμονα μία Ελλάδα ισότιμη, ανεξάρτητη και ισχυρή μέσα σε μία Ευρώπη της Δημοκρατίας, της Αλληλεγγύης, της Ανάπτυξης και της Κοινωνικής Συνοχής.
Την Κυριακή 5 Ιουλίου ο ελληνικός λαός θα απαντήσει με αξιοπρέπεια,περηφάνια και αποφασιστικότητα.Ενσωματωμένη εικόνα 1 Τώρα είναι η ώρα για εθνική ενότητα και ομοψυχία μακριά από διχασμούς οι οποίοι αναμφισβήτητα θα επιφέρουν αρνητικά αποτελέσματα για την πατρίδα μας.
Λέμε ΟΧΙ στα μέτρα των δανειστών τα οποία θα οδηγήσουν τους Έλληνες σε μεγαλύτερη εξαθλίωση και ανέχεια. Πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στην κρίση του ελληνικού λαού γιατί η ιστορία δεν γράφεται με συμβιβασμούς αλλά με ΟΧΙ.
Το άρθρο του Γιάννη Ζήκου
Η σημασία της απάντησης που θα δώσουν οι ‘Ελληνες στο τελεσίγραφο των δανειστών, δεν είναι μικρότερη από τη σημασία της απάντησης που οι ίδιοι έδωσαν στο τελεσίγραφο του Μουσολίνι, στις 28 Οκτωβρίου του 1940, οδηγώντας στην πρώτη νίκη των Συμμάχων στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο που ανάγκασε τον Ουίνστον Τσώρτσιλ, έναν άνθρωπο που φημιζόταν για την εύστοχη ακρίβεια των λόγων του να πει: «δεν είναι οι ‘Ελληνες που αγωνίζονται σαν ήρωες, είναι οι ήρωες που αγωνίζονται σαν ‘Ελληνες». Η σημασία ενός ‘Όχι το 2015 δεν είναι μικρότερη από τη σημασία του ‘Όχι που αντέταξαν οι πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας στο δημοψήφισμα του 2004, αρνούμενοι να υποταγούν στις παγκόσμιες πιέσεις για αποδοχή ενός σχεδίου που καταργούσε το ανεξάρτητο και δημοκρατικό κράτος τους. Δεν είναι μικρότερη από τη σημασία του ‘Όχι των Γάλλων και Ολλανδών, των Ιρλανδών και των Ισλανδών στον «ευρωφιλελευθερισμό» Κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών των ΟΧΙ, παρά τις διαφορές των περιστάσεων, ήταν η αντίθεση των λαών στην κατάλυση της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας, της ανεξαρτησίας τους και της δημοκρατίας. Αυτό που μας ρωτάει τώρα η Ιστορία, μέσω του ερωτήματος για την αποδοχή ή όχι του τελεσιγράφου των δανειστών, είναι αν εξακολουθούμε ή όχι να θεωρούμε την εθνική και ατομική μας αξιοπρέπεια, ως τη βασική αξία που επέτρεψε την επιβίωση του λαού μας και του πολιτισμού του, εν μέσω απίστευτων ηττών, απειλών και καταστροφών, επί μερικές χιλιάδες χρόνια. Την Κυριακή δεν καλούμεθα μόνο να αποφασίσουμε αν αποδεχόμαστε το τελεσίγραφο των δανειστών.
Καλούμεθα να αποφασίσουμε αν θεωρούμε την ύπαρξη στοιχειωδώς ανεξάρτητου και δημοκρατικού κράτους ως τη βασικότερη προϋπόθεση της εθνικής μας επιβίωσης.
Πολλές φορές ηττηθήκαμε στο διάβα της Ιστορίας μας. ΠΟΤΕ όμως δεν υποδουλωθήκαμε με τη δική μας υπογραφή! Οι Έλληνες στα εκβιαστικά διλήμματα και στα τελεσίγραφα απαντάμε με αντίσταση,δημοκρατία και αξιοπρέπεια όπως προστάζει η ιστορία μας!
“Και να τους πεις ακόμη
πως ζούμε φρυγμένοι, πεινασμένοι
μα όχι απελπισμένοι.
Οι απελπισμένοι πες ζούνε μπρούμυτα.
Με φοβισμένα μάτια.
Με σκεπασμένα λόγια.
Με δαρμένη φωνή.
Όχι, δεν είμαστε απελπισμένοι.
Οι απελπισμένοι μόνο τρέμουν.
Μόνο σκύβουν.
Μόνο συμφωνούν.
Όχι πες! Εμείς δεν είμαστε απελπισμένοι.
Εμάς τα μάτια μας
πηδούν πάνω απ’ τις κορυφογραμμές.
Εμάς η φωνή μας ξεπερνά πες τα σύννεφα.
Εμείς είμαστε περήφανοι.
Και δεν καλοπιάνουμε.
Δε θυμιατίζουμε.
Δεν προσκυνάμε.
Αυτή είν’ η Χάρτα μας εμάς.
Αυτό το Σύνταγμά μας.
Να, τι να τους πεις, προξενητή.
Και τώρα: Ώρα σου καλή.
Και κύτταξε μην ξαναβρείς το δρόμο”
Τελευταία σχόλια