Έχουμε επανειλημμένα τονίσει ότι η μεγάλη και πολύπλευρη κρίση που έπληξε τη χώρα μας και κυρίως η υπαγωγή της στο καθεστώς των Μνημονίων με όρους τιμωρητικής συμμόρφωσης που επέβαλλαν οι Γερμανοί και οι υποτακτικοί τους, επέφερε ριζική ανατροπή του μεταπολιτευτικού πολιτικού σκηνικού. Η πολιτική και εκλογική εκτόξευση του ΣΥΡΙΖΑ από το 4 στο 36% τον οδήγησε στην εξουσία με στόχο την αποτελεσματικότερη διαπραγμάτευση για λιγότερη ύφεση και λιτότητα. Ταυτόχρονα, με αφορμή την κρίση, βρίσκεται σε εξέλιξη μια βαθιά συζήτηση και προβληματισμός που αφορά αξίες, πολιτικοϊδεολογικά ρεύματα, θεωρίες, πρακτικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις. Ζητήματα που σχετίζονται με την λειτουργία της σύγχρονης Δημοκρατίας, την κοινωνική Δικαιοσύνη, το κράτος πρόνοιας, το πολιτικό σύστημα, τη σοσιαλιστική προοπτική, τη μετάλλαξη της σοσιαλδημοκρατίας, το ρόλο της Αριστεράς, τη δημιουργία επαναστατικών συνθηκών, τον ακροδεξιό κίνδυνο κ. λ. π. είναι στο προσκήνιο της ζύμωσης και της πολιτικής αντιπαράθεσης.
Ο εμβληματικός όσο και αινιγματικός αφορισμός του ιταλού φιλόσοφου και πολιτικού της Αριστεράς Αντόνιο Γκράμσι ότι ‘’ο παλιός κόσμος πεθαίνει, ο νέος ακόμη δεν έχει γεννηθεί’’ είναι επίκαιρος όσο ποτέ. Η γέννηση του νέου ωστόσο παραμένει ζητούμενο.
Έτσι η αρχική εκτίμηση για την πολιτική και κοινωνική ηγεμονία της Αριστεράς με ριζοσπαστικά κι ανατρεπτικά χαρακτηριστικά ως αποτέλεσμα της μνημονιακής αντιμετώπισης της κρίσης χρέους στην χώρα μας, δείχνει τώρα να ξεθωριάζει. Μια σειρά από εσωτερικές αντιφάσεις, λαθεμένες εκτιμήσεις και άστοχες κινήσεις τακτικής , έχουν προκαλέσει συνθήκες παράκαμψης του στόχου και έκτακτες συνθήκες αναπροσαρμογής του πολιτικού σκηνικού στη χώρα.
Ο πολιτικός χρόνος που διέρρευσε το τελευταίο δεκαήμερο υπήρξε ατελείωτος. Η διακοπή της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές, το Δημοψήφισμα και το ΟΧΙ του ελληνικού λαού, η παραίτηση Σαμαρά, η επανέναρξη της διαπραγμάτευσης με επαχθέστερους όρους παρά το εμφατικό ΟΧΙ, η σύσκεψη και η συναίνεση των πολιτικών αρχηγών (πλην ΚΚΕ) για τη συνέχιση της διαπραγμάτευσης και την παραμονή στην ευρωζώνη, υπήρξαν γεγονότα καταλυτικής σημασίας για την διαμόρφωση νέων πολιτικών δεδομένων στη χώρα. Επιπλέον η ψηφοφορία στη Βουλή για την παροχή εξουσιοδότησης για τη σύναψη της νέας δανειακής σύμβασης με τους πιστωτές φαίνεται να μεταβάλλει τους σημερινούς συσχετισμούς στο ελληνικό κομματικό σύστημα. Τέλος το κλείσιμο της επώδυνης συμφωνίας με δυσβάστακτα βάρη που θα πλήξουν ακόμη περισσότερο τον ήδη ταλαιπωρημένο ελληνικό λαό βάζει σε συνολική δοκιμασία το κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό γίγνεσθαι της Ελλάδας.
Το δύσκολο ερώτημα, που δεν μπορεί ν΄ απαντηθεί σήμερα, είναι πως θ΄ αντιδράσουν τα μεγάλα λαϊκά και μικρομεσαία κοινωνικά στρώματα, στην εξέλιξη αυτή. Είχε προσωρινά ή μόνιμα χαρακτηριστικά η προτίμησή τους στον ΣΥΡΙΖΑ και τον Α.Τσίπρα; Άραγε θα κατορθώσει ο κομματικός μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ ν’ απορροφήσει τους κραδασμούς που είναι βέβαιο πως θα προκληθούν; Ποια επιχειρηματολογία θα επικαλεστεί για να πείσει ότι δεν πρόκειται για 3ο Μνημόνιο; Πότε θα τελειώσει η λιτότητα και η ύφεση; Ποια ειδοποιός διαφορά υπάρχει σήμερα μεταξύ μνημονιακών και αντιμνημονιακών πολιτικών ή μήπως αυτή καταργήθηκε; Σε ποιους κομματικούς σχηματισμούς θα κατευθυνθεί η όποια λαϊκή δυσαρέσκεια κι απογοήτευση;
Ένα κρίσιμο πολιτικό ζήτημα που θα καθορίσει τις άμεσες εξελίξεις είναι η τύχη της εύθραυστης ενότητας του ΣΥΡΙΖΑ μετά την σαφή απώλεια της δεδηλωμένης στήριξης της κυβέρνησης από ένα σημαντικό αριθμό βουλευτών του. Στην ψηφοφορία στη Βουλή για την παροχή της Εξουσιοδότησης για την επίμαχη συμφωνία ήταν παρόντες και ψήφισαν 291 βουλευτές. Άρα η αναγκαία απόλυτη πλειοψηφία για την έγκριση της Εξουσιοδότησης ήταν 146. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ που την ενέκριναν ήταν μόνο 145!
Κατά συνέπεια σε μια κορυφαία πολιτική απόφαση η κυβέρνηση δεν διαθέτει την συναίνεση της πλειοψηφίας των βουλευτών των κομμάτων που την αποτελούν. Αν αφαιρεθεί και ο αριθμός των 15 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ ( μεταξύ αυτών και ο βουλευτής Κέρκυρας Στ. Σαμοϊλης) που ψήφισαν ΝΑΙ αλλά δήλωσαν εγγράφως ότι δεν θα στηρίξουν τα ‘’μέτρα λιτότητας και νεοφιλελεύθερης κατεδάφισης’’, τότε ο αριθμός των κυβερνητικών βουλευτών ανέρχεται πλέον στους 130!
Όπως γίνεται πλέον αντιληπτό κάτω από τις συνθήκες αυτές δεν μπορεί να λειτουργήσει η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ. Η πολιτική και κοινοβουλευτική της στήριξη δεν μπορεί να βασίζεται στις ψήφους των βουλευτών της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ και του ΠΟΤΑΜΙΟΥ.
Άρα το αμέσως επόμενο διάστημα, μετά την επίτευξη της συμφωνίας με τους δανειστές, αναμένονται σημαντικές πολιτικές εξελίξεις. Την πρωτοβουλία των κινήσεων θα έχει βέβαια ο Α. Τσίπρας, ο οποίος μάλιστα δήλωσε πρόσφατα ότι δεν είναι πρωθυπουργός ‘’παντός καιρού’’. Τι εννοούσε ακριβώς τώρα θα φανεί.
Οι πρώτες πιθανές κινήσεις είναι ο ανασχηματισμός και οι παραιτήσεις ή ανεξαρτητοποιήσεις βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ενδεχόμενο να υπάρξει σύντομη μεταβατική κυβέρνηση ευρείας συνεργασίας. Μετά ίσως ακολουθήσουν εθνικές εκλογές, μετακινήσεις πολιτικών στελεχών ή και ίδρυση νέων πολιτικών σχηματισμών. Κι όλα αυτά μέσα σ΄ ένα κλίμα αβεβαιότητας, οικονομικής δυσπραγίας και έλλειψης εμπιστοσύνης από τους ευρωπαίους παράγοντες.
Ας μην ανησυχούμε όμως. Θα βρούμε το δρόμο μας…
Τελευταία σχόλια