Ο Μποτρίνι γυρίζει… στο μποστάνι του!

Πρόκειται για (κυρίως) γκουρμέ εστιατόρια οι σεφ των οποίων καλλιεργούν και παράγουν υλικά τα οποία χρησιμοποιούν στις δημιουργίες τους.
Ονομάζονται «φάρμες εστιατορίων» και δεν είναι τίποτα άλλο από μπαχτσέδες και μποστάνια τα οποία, όμως, δίνουν άλλη διάσταση στη γεύση, φέρνοντας τη γαστρονομία και τη φυσικότητα σε κοινό γευστικό κάδρο.

Γυρίζουν στο… μποστάνι τους!

Μετά, λοιπόν, από ένα μακρύ ταξίδι εδώ και δεκαετίες όπου τα εστιατόρια και οι σεφ στράφηκαν στα τυποποιημένα εμπορικά προϊόντα, τώρα, (ξανα) ανακαλύπτουν την αξία των παλιών μάγειρων στα ελληνικά χωριά, που μαγείρευαν ό,τι έκοβαν από τον κήπο τους ή μάζευαν και παρήγαγαν στο κοτέτσι ή το κοπάδι τους.
Μόνο που, πλέον, η φρεσκάδα και η ποιότητα των προϊόντων αυτών «δένει» με το δημιουργικό οίστρο των φημισμένων Ελλήνων σεφ, μεταξύ αυτών και του «δικού» μας Έκτορα Μποτρίνι που, μάλιστα, φωτογραφήθηκε στον κήπο του Etrusco κρατώντας την… παραγωγή του!

Το κείμενο στο «Αθηνόραμα»

Αν πας νωρίς στο εστιατόριο­ «Etrusco» του Έκτορα Μποτρίνι στην Κέρκυρα, θα δεις έναν κήπο γεμάτο λουλούδια. «Καπουτσίνοι, έρωντες, καλέντουλες, borage, campanelle, τριαντάφυλλα – τρώγονται όλα», υπογραμμίζει ο καλύτερος σεφ της χώρας. Όντως τα πιάτα του είναι γεμάτα πέταλα λουλουδιών, που εκτός από ωραία όψη προσφέρουν γεύσεις ερεθιστικές και πολύ άρωμα. «Κάθε χρόνο μεγαλώνουμε το μποστάνι μας.
Πλέον καλλιεργούμε και σαλάτες, οξαλίδες, γιαπωνέζικο shiso, πιπέρι Σετσουάν, κολοκύθες, λωτούς, λεμονάτο βασιλικό και λεμονοθύμαρο, λευκές μελιτζάνες, αγγούρια και ντομάτες. Επιπλέον, έχουμε κοκοράκια από το κοτέτσι μας μέχρι τον Αύγουστο. Θέλω να τροφοδοτώ το εστιατόριο όσο το δυνατόν περισσότερο με τοπικά προϊόντα ποιότητος, εφαρμόζοντας τη λογική των 0 χιλιομέτρων. Μαζεύουμε όμως και άγρια κάππαρη και κρίταμο από την παραλία και συνεργαζόμαστε με συλλέκτες άγριας τροφής». Για του λόγου το αληθές, έχω φάει εξαιρετικό ριζότο με άγρια αγκιναράκια μαζεμένα στην Πίνδο, που μόλις του τα είχαν φέρει, κι ενθουσιάστηκα.

Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην CorfuFreePress της Κυριακής (2/11/14)