Το κείμενο του Καλούδη
Ο άσπρος άμμος από την εκβάθυνση του δίαυλου της Λευκάδας να αγοραστεί για την επίστρωση των παραλιών Δασιάς και Ύψου.
1ο Θέμα προς συζήτηση και λήψη απόφασης από την ΕΠΤΑΝΗΣΙΑΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ στην αμέσως επόμενη συνεδρίαση του ΠΣΙΝ
Κύριε Περιφερειάρχη,
Κύριε Πρόεδρε,
Με βάση τον νόμο και το άρθρο 8 παρ. 1 του Κανονισμού Λειτουργίας του Π.Σ.Ι.Ν. περί δικαιωμάτων των παρατάξεων της αντιπολίτευσης, σας ζητάμε να εγγράψετε στην αμέσως επόμενη 2ήμερη Σύνοδο του Π.Σ.Ι.Ν., σε σειρά που να μπορούν να συζητηθούν, τα εξής 2 θέματα:
1) Αγορά (ή δωρεά) του άσπρου άμμου (από τη Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου) από την εκβάθυνση του δίαυλου της Λευκάδας για την επίστρωση και βελτίωση των παραλιών Δασιάς και Ύψου.
Εισήγηση:
Από την εκβάθυνση του Δίαυλου της Λευκάδας έχουν συσσωρευθεί στη βόρεια παραλία της Λευκάδας λοφίσκοι από ωραία άσπρη άμμο, προερχόμενη (κυρίως) από τη παραλία του Αγίου Νικήτα.Η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου στην οποία ανήκει ο άμμος προτίθεται να τον πωλήσει.
Η παραλία της Δασιάς ήταν τις δεκαετίες του 1950 και 1960, μετά το Saint Tropez, η πιο φημισμένη παραλία της Ευρώπης (κυρίως λόγω Club Meditarane και Castello).
Το στένωμα των παραλιών αυτών είτε από καταπατήσεις είτε από τη διαπλάτυνση του δρόμου σε βάρος της παραλίας του Ύψου από τη χούντα είτε από την θάλασσας, σε συνδυασμό με την επίρριψη σε αυτές πριν από μιάμισυ δεκαετία μαύρου ποταμίσιου άμμου(από τον Στραβοπόταμο), τις οδήγησε σε παρακμή και κατά συνέπεια τον τουρισμό γύρω από αυτές, όπου υπάρχουν γύρω στις 15.000 τουριστικές κλίνες με πτωτική ποιοτική πορεία κάθε χρόνο.
Τα άγονα και χωρίς φυσικές παραλίες Κανάρια Νησιά έχουν «κατασκευασθεί τουριστικά με άμμο που μετέφεραν και μεταφέρουν από την Αφρική.
Παραλίες της Αττικής φτιάχτηκαν με άμμο της Λευκάδας.
Θα χαθεί άλλη μία ευκαιρία για τον τουρισμό της Κέρκυρας και εάν άμεσα δεν ληφθεί απόφαση και δεν δωρηθεί ή δεν αγορασθεί από τη Περιφέρεια και τον Δήμο Κερκυραίων η ωραία λευκή άμμος της Λευκάδας για να επιστρωθεί στις παραλίες Δασιάς και Ύψου.
Για τους λόγους αυτούς εισηγούμαστε τη λήψη απόφασης για:
Αγορά (ή δωρεά) του άσπρου άμμου (από τη Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου) από την εκβάθυνση του δίαυλου της Λευκάδας για την επίστρωση και βελτίωση των παραλιών Δασιάς και Ύψου.
2) Λήψη απόφασης και διεκδίκηση νομική και πολυεπίπεδη πολιτική το Αεροδρόμιο της Κέρκυρας να περιέλθει στη Περιφέρεια Ιονίων Νήσων το δε Λιμάνι της Κέρκυρας να περιέλθει στο Δήμο Κερκυραίων.
Το αεροδρόμιο και το λιμάνι ενός νησιού είναι μεγάλης στρατηγικής-οικονομικής σημασίας για ένα νησί. Πολύ μεγαλύτερης σημασίας απότι έχει ένα αεροδρόμιο για μία ηπειρωτική πόλη.
Το 2000 η κυβέρνηση Σημίτη με υπουργό Ναυτιλίας τον Χρήστο Παπουτσή και έχοντας σκοπό τη κατάργηση της τοπικής αυτονομίας στα Λιμάνια (οι τοπικές κοινωνίες είχαν τον έλεγχο μέσω των Λιμενικών Ταμείων) και ενόψη (όπως αποδεικνύεται εκ των υστέρων) χαρίσματός τους σε ημέτερους με αμοιβαία οφέλη (αποδεικνύεται ότι το σχέδιο είχε μεγάλο βάθος χρόνου) είχε ζητήσει την επίσημη θέση των Δήμων(Δημοτικών Συμβουλίων). Τότε επί Δημαρχίας Σαρλή και εμού Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου ζητήσαμε ολόκληρο το Λιμάνι, Παλιό και Νέο, και ολόκληρη η παραλιακή ζώνη από καρνάγια μέχρι Ανεμόμυλο, να περιέλθει στο Δήμο Κερκυραίων. Η απάντηση της τότε κυβέρνησης και των τότε βουλευτών ήταν ότι πρόκειται για «Λιμάνι εθνικής σημασίας και λόγοι εθνικής ασφάλειας επιβάλλουν να περιέλθει στον ασφυκτικό έλεγχο της Αθήνας.
10 χρόνια μετά … εξαυλώθηκαν οι λόγοι εθνικής ασφαλείας που μπορούν να το χαρίσουν σε φίλους τους(ενδεχόμενα και χορηγούς τους).
Στη Κέρκυρα συνεχίζεται η γελοία κατάσταση κράτους Κεντρικής Αφρικής με δύο θλιβερές :
1) Μία ολόκληρη πόλη, η πόλη 3.000 χρόνων της Κέρκυρας, να είναι παντελώς αποκλεισμένη από τη θάλασσα, αφού ολόκληρη η παραλιακή ζώνη ανήκει και διαχειρίζεται και όλα τα οικονομικά οφέλη εισπράττονται από τον διοριζόμενο από τη κυβέρνηση Οργανισμό Λιμένος Κέρκυρας Ανώνυμη Εταιρεία. Τεράστιες οι ευθύνες όλων των διατελεσάντων βουλευτών, οι οποίοι στα πλαίσια του πελατειακού κράτους συναλλάσσονταν και ικανοποιούνταν με τον αποκλεισμό της πόλης τους επειδή τους διόριζαν κάποιους κομματάρχες τους στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΛΚΕ.
2) Στη παραλιακή της Γαρίτσας οι καμμένες λάμπες από τη μεριά της θάλασσας ανήκου
ν στο κράτος της Αθήνας και οι καμμένες λάμπες στον ίδιο δρόμο αλλά από τη πλευρά του άλσους ανήκουν στο Δήμο Κερκυραίων. Μπανανία κανονική.
Τεράστιες οι ευθύνες και των σημερινών βουλευτών κ.κ. Γκερέκου-Βοσκοπούλου, Δένδια για αυτή την αφρικανική γελοιότητα. Δεν είναι άμοιρος ευθυνών ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ.Σαμοίλης που δεν ανέδειξε το θέμα και διέπεται από την ίδια αθηνοκεντρική αντίληψη.
Τις βλαβερές-οχλούσες χρήσεις (ρύπανση, ηχορύπανση, κλπ) από ένα αεροδρόμιο τις υφίστανται κυρίως οι κάτοικοι. Σε αυτή τη Δημοκρατία της Μπανανίας τα 25 εκατομμύρια το χρόνο καθαρά κέρδη του αεροδρομίου της Κέρκυρας δεν τα εισπράττουν οι κάτοικοι της Κέρκυρας αλλά το κράτος της Αθήνας.
Το θέμα δεν είναι ιδεολογικό, εάν δηλ. τα αεροδρόμια και τα λιμάνια για ιδεολογικούς λόγους πρέπει να τα ελέγχουν και να τα εκμεταλλεύονται ιδιώτες ή το αθηναικό κομματικό κράτος, όπως υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι θέμα πρωτίστως Δημοκρατίας, είναι θέμα ελέγχου της τοπικής κοινωνίας, είναι θέμα ποιος χαράζει στρατηγική και τιμολογιακή πολιτική, είναι θέμα πρωτίστως κερκυραικό για το Λιμάνι και το Αεροδρόμιο της Κέρκυρας. Ακόμα και με τη μαρξιστική αρχή «στον καθένα ανάλογα με την εργασία του», οι Κερκυραίοι πρέπει να έχουν τον έλεγχο στο Αεροδρόμιό τους και στο Λιμάνι τους.
Εάν η Περιφερειακή Αρχή είναι ικανή να διοικήσει 230.000 κατοίκους τότε δεν είναι ικανή να διοικήσει ένα αεροδρόμιο ?
Εάν ο δήμος Κερκυραίων είναι ικανός να διοικήσει 120.000 πολίτες δεν είναι ικανός να διοικήσει ένα Λιμάνι?
Και είναι ικανός μόνον ένας επιχειρηματίας ?
Και εάν οι κοτσαμπάσηδες της Αθήνας τα χαρίσουν στον ίδιο φίλο τους και αυτός πάρει και άλλα αεροδρόμια και λιμάνια της Αδριατικής και εάν αυξήσει τα τέλη της Κέρκυρας και μειώσει τα τέλη στο Ντουμπρόβνικ και η τουριστική και επιβατική κίνηση κατευθυνθεί στο Ντουμπρόβνικ, τι λόγο ύπαρξης έχουν οι κερκυραίοι ?
Εμείς θέλουμε να έχουμε και λόγο και ρόλο.
Η Αυτοδιοίκηση να αποκτήσει μόνιμους αυτόνομους πόρους.
Να ληφθεί απόφαση και να διεκδικήσουμε πολυεπίπεδα, πολιτικά και νομικά:
Το Λιμάνι της Κέρκυρας να περιέλθει στο Δήμο Κερκυραίων.
Το Αεροδρόμιο της Κέρκυρας να περιέλθει στη Περιφέρεια Ιονίων Νήσων.
Ο αγώνας να μην είναι κομματικός αλλά ακομμάτιστος και με όλους τους φορείς.
Τελευταία σχόλια