Λουκέτο στη ΔΕΥΑ Ζακύνθου λόγω τρόικας, ανησυχία για τις ΔΕΥΑ σε όλη τη χώρα

Η είδηση που δημοσίευσαν τόσο το aftodioikisi.gr όσο και η Ελευθεροτυπία, για άντληση της επόμενης «φουρνιάς» διαθεσιμοτήτων ή απολύσεων από 29 δημοτικές επιχειρήσεις που θα βάλουν λουκέτο με απόφαση της κυβέρνησης, έχει προκαλέσει νέα αναστάτωση αλλά και κύα διαμαρτυρίας από το χώρο της Αυτοδιοίκησης.
Η Κέρκυρα δεν δείχνει να συμπεριλαμβάνεται σε αυτό το γύρο αν και, σύμφωνα με όσα υποστήριξε μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό Corfu ο δήμαρχος Ζακύνθου Στέλιος Μποζίκης, αυτό συνέβη μόνο επειδή η ΔΕΥΑΚ λόγω καθυστέρησης στην ολοκλήρωση της συνένωσής της με τις επιχειρήσεις των «καποδιστριακών» δήμων δεν έχει προλάβει ακόμα να κλείσει τρεις ισολογισμούς… Η ΔΕΥΑ Ζακύνθου έχει κλείσει τρεις παθητικούς ισολογισμούς με αποτέλεσμα να οδηγείται στο λουκέτο, ενώ προφανώς αντίστοιχο κίνδυνο διατρέχει πλέον και η ΔΕΥΑΚ για την επόμενη χρονιά, όταν και θα υπάρχουν τρεις ολοκληρωμένες χρήσεις…
Το παθητικό των επιχειρήσεων ύδρευσης κυρίως στους μεσαίους και μικρούς δήμους ανά την Ελλάδα, είναι κάτι που απασχολεί ιδιαίτερα τους ανθρώπους της Αυτοδιοίκησης που υποστηρίζουν ότι η προχειρότητα του Καλλικράτη προκάλεσε δεκάδες προβλήματα, δυσλειτουργίες και αδυναμίες στο να συνενωθούν διαφορετικές επιχειρήσεις με διαφορετική σύσταση προσωπικού αλλά και κατανομή βαρών και υποχρεώσεων, σε μία εποχή που η κρίση συνετέλεσε στην αδυναμία όλο και περισσότερων δημοτών να ανταποκρίνονται στις οφειλές τους.
Το σχέδιο «ξαφνικού θανάτου» των επιχειρήσεων ύδρευσης δεν έχει ακόμα αποσαφηνιστεί πως θα εφαρμοστεί στην πράξη: την υδροδότηση θα αναλάβουν οι ίδιοι οι δήμοι; Με ποιο προσωπικό; Τι θα γίνει με τα χρέη αλλά και με τα –μεγάλα σε ύψος- κοινοτικά κονδύλια που διαχειρίζονται οι ΔΕΥΑ για τα έργα που εκτελούν;
Ο μεγαλύτερος φόβος, πάντως, είναι ότι πίσω από την απόφαση αυτή που προαναγγέλλεται μέσα από τα ρεπορτάζ των αθηναϊκών ΜΜΕ, είναι η πρόθεση για ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης του νερού, κάτι που άλλωστε επιχειρείται σε Αθήνα (ΕΥΔΑΠ) και Θεσσαλονίκη (ΕΥΑΘ) οι οποίες οδεύουν ολοταχώς προς ιδιωτικά χέρια παρά τις αντίθετες γνωμοδοτήσεις της ίδιας της Ε.Ε. περί του χαρακτήρα του νερού ως δημόσιο κοινωνικό αγαθό.
Άλλωστε, η ίδια η ομάδα των Γερμανών υπό τον Φούχτελ έχουν δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για «συνεργασία» και «παροχή τεχνογνωσίας» από γερμανικές εταιρίες ή αυτοδιοικητικούς φορείς σε θέματα απορριμμάτων, ενέργειας και ύδρευσης…