Κλείνει αισίως το πρώτο έτος της λειτουργίας του Ομίλου Μελέτης Επαναστατικής Θεωρίας στην Κέρκυρα. Ο Όμιλος Κέρκυρας που ιδρύθηκε τον Οκτώβρη του 2012 συνιστά μέλος των Ομίλων που δραστηριοποιούνται σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, όπως τα Χανιά, η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη και πρόσφατα το Ρέθυμνο. Σκοπός των Ομίλων είναι η μελέτη και η προσπάθεια για ανάπτυξη-άρση του κλασικού μαρξισμού. Η συμμετοχή στην προσπάθεια για μετατροπή της πολιτικής σε επιστήμη.
Πεπραγμένα
Στα πλαίσια της φετινής δράσης του Ομίλου Κέρκυρας, διοργανώθηκαν 13 ανοικτές εκδηλώσεις στην πόλη της Κέρκυρας. Οι εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν σε διάφορους χώρους με στόχο να δοθεί η δυνατότητα στον κόσμο να αποκτήσει μια επαφή με τη θεωρία του μαρξισμού και άλλα συναφή θεωρητικά αντικείμενα, αλλά και η γνωριμία των ανθρώπων που τρέφουν αντίστοιχες ανησυχίες.
Οι εκδηλώσεις που έλαβαν χώρα το 2012-2013:
1η Εκδήλωση – «Λένιν, Οι τρεις πηγές και τα τρία συστατικά μέρη του Μαρξισμού» || Συζήτηση.
2η & 3η Εκδήλωση – «Ένγκελς, Ο Λουδοβίκος Φοϊερμπαχ και το τέλος της Κλασικής Γερμανικής Φιλοσοφίας» || Συζήτηση.
4η Εκδήλωση – «Καπιταλιστικές κρίσεις, τεχνολογίες και μαρξισμός» || Εισήγηση: Δημήτρης Τσιλιμπάρης.
5η Εκδήλωση – «Μαρξ, 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη» || Εισήγηση: Κώστας Παλούκης.
6η Εκδήλωση – «Ιλιένκοφ, Διαλεκτική Λογική, Δοκίμιο 5ο, Η Διαλεκτική σαν Λογική» || Συζήτηση.
7η Εκδήλωση – «Η ελληνική επανάσταση και η ιστορική της συγκυρία» || Εισήγηση: Σίμος Μποζίκης.
8η Εκδήλωση – «Για το Σοσιαλιστικό Όμιλο Κέρκυρας και το Εργατικό Κίνημα στο Μεσοπόλεμο» || Εισήγηση: Γιώργος Ζούμπος.
9η Εκδήλωση – «Γενική Διάνοια, η βάση του κομμουνισμού» || Εισήγηση: Αντώνης Πολίτης.
10η Εκδήλωση – «Η Λογικής της Ιστορίας» || Εισήγηση-βιβλιοπαρουσίαση: Δημήτρης Πατέλης.
11η Εκδήλωση – «Το επαναστατικό υποκείμενο στη σημερινή εποχή και συγκυρία» || Εισήγηση: Δημήτρης Πατέλης.
12η Εκδήλωση – «Από την κρίση στην επανάσταση» || Εισήγηση-βιβλιοπαρουσίαση: Γιώργος Ρούσης.
13η Εκδήλωση – «Από την κλασική γερμανική φιλοσοφία στη διαλεκτική του Μαρξ» || Εισήγηση: Γιάννης Νίνος.
Επίσης, στα πλαίσια του Ομίλου έγινε προσπάθεια για τη δημιουργία μικρών θεματικών ερευνητικών ομάδων για τη συστηματική μελέτη συγκεκριμένων θεωρητικών αντικειμένων. Μια ερευνητική ομάδα με αυτό το χαρακτήρα λειτούργησε κατή τη διάρκεια της χειμερινής περιόδου με αρκετά ικανοποιητικά αποτελέσματα.
Στόχοι
Πρέπει να τονιστεί ότι ο Όμιλος δεν συνιστά ένα ακόμη κόμμα και δεν έχει ως στόχο τη διαμόρφωση και κατάθεση πολιτικών θέσεων. Σκοπός των ομίλων δεν είναι η υποκατάσταση των υφιστάμενων πολιτικών κομμάτων και οργανώσεων της αριστεράς. Από την άλλη όμως τα μέλη του Ομίλου δεν θα πέσουν στην παγίδα της υποβάθμισης της πολιτικής πράξης από μια καθαρά θεωρητικίζουσα και άνευ προοπτικής μετασχηματισμού της πραγματικότητας ενασχόληση με τη θεωρία. Τα μέλη του προέρχονται από διάφορους χώρους της αριστεράς και συνιστούν ενεργά μέλη της: κοινωνικά, συνδικαλιστικά, πολιτικά. Είναι σαφές ότι αφορμή για τη δημιουργία του Ομίλου ήταν και είναι η πολιτική και συγκεκριμένα η διαπιστωμένη θεωρητική ανεπάρκεια του τοπικού και διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Διακηρυγμένος στόχος είναι η γνωριμία των ενδιαφερόμενων με το κεκτημένο της επαναστατικής θεωρίας και η προσπάθεια για την ανάπτυξη-άρση της ώστε να εξοπλιστεί το κομμουνιστικό κίνημα με τα αναγκαία εφόδια για την αποτελεσματικότερη δράση του.
Τα μέλη του Ομίλου έχουν διαπιστώσει ότι στον χώρο της αριστεράς διατηρείται ένα άγονο-αδιέξοδο δίπολο: από τη μια πλευρά έχουμε μια ακαδημαϊκού τύπου ενασχόληση με την πολιτική θεωρία που δεν μπορεί να αντιληφθεί τις ανάγκες και τα χαρακτηριστικά της εποχής και του σύγχρονου εργαζομένου. Αυτή η «θεωρία» δεν μπορεί να γειωθεί στην πραγματικότητα, δεν δύναται να στρέψει την έρευνα στα ουσιαστικά ερωτήματα, να διαγνώσει τα σύγχρονα διακυβεύματα και να κατανοήσει τη διαφορά του ουσιώδους-επουσιώδους. Αδυνατεί να δώσει χείρα βοηθείας στους αγώνες των εργαζομένων. Τελικά είναι άγονη θεωρητικά. Από την άλλη συναντάμε μια επιφανειακή-εργαλειακή χρήση της θεωρίας για τις τρέχουσες ανάγκες τους κινήματος αν όχι την πλήρη απόρριψή της με τη λογική ότι όταν η κοινωνία βρίσκεται σε κρίση δεν μπορούμε να ασχολούμαστε με «θεωρίες»… Έτσι όμως η πολιτική πράξη οδηγείται στον εκφυλισμό, στη διαχείριση και την ενσωμάτωση στο σύστημα, έστω και αν αυτό δεν γίνεται αντιληπτό. Όμως για τα μέλη του Ομίλου η ενασχόληση με τη θεωρία διαπιστώνει και υπηρετεί την ανάγκη να κατανοήσουμε ποια είναι η σημερινή πραγματικότητα και το που θα μπορούσαμε να πάμε (το ον και το δέον). Αντιλαμβανόμαστε ότι πολλά σημαντικά ερωτήματα αναζητούν απαντήσεις.
Στόχος είναι να μπορέσουμε να συνεισφέρουμε στο μετασχηματισμό της πολιτικής σε επιστήμη.
Καθένας που θα προσεγγίζει τον Όμιλο και τις εκδηλώσεις πρέπει να νιώθει ότι μπορεί πλέον να δει πιο καθαρά τις λεπτές αποχρώσεις των πραγμάτων, να μπορεί να βρει τη θέση του στη συζήτηση, να συμμετάσχει και να εμπλακεί ενεργά. Η γνώση και η θεωρία ανήκει στην νέα κοινωνία και σε αυτούς που αγωνίζονται για αυτήν. Όχι σε κάποιες κλειστές ομάδες αλλά στο σύνολο της κοινωνίας. Αν το Πανεπιστήμιο συνιστά την κατάληξη της ολοένα και μεγαλύτερης αυτονόμησης της γνώσης από την κοινωνία τώρα θα πρέπει να δούμε μπροστά στα μάτια μας να εκτυλίσσεται η αντίστροφη διαδικασία.
Η κοινωνικοποίηση της γνώσης, η συλλογική παραγωγή και διανομή-διάθεσή της ανοίγει το δρόμο για τη νέα κοινωνία.
Οφείλουμε να ανακαλύψουμε τους τρόπους με τους οποίους θα εμπλέξουμε όσο γίνεται περισσότερους ανθρώπους σε αυτή την προσπάθεια. Επιδιώκουμε τη δημιουργία θεματικών ερευνητικών ομάδων εκτός των ακαδημαϊκών χώρων και θεωρούμε τη λειτουργία τους καθοριστικής σημασίας για το κίνημα.
Επιπλέον, προσδοκάμε να επιτύχουμε ένα κλίμα συνεργασίας μεταξύ των μελών που λείπει σε αντίστοιχους χώρους. Συχνά σε αντίστοιχες προσπάθειες η εκ των προτέρων συμφωνία των συμμετεχόντων σε όλα τα σημαντικά ζητήματα καθιστά τη συνέχεια αδιάφορη και άνευ ουσίας, ενώ αυτό που έχει ενδιαφέρον εδώ είναι η διαφορά, η διαφωνία. Άρα πρέπει να ανακαλύψουμε νέους τρόπους διαχείρισης της διαφωνίας. Για να πετύχει το εγχείρημα θα πρέπει να μπορέσουν διαφορετικοί άνθρωποι, με διαφορετικές φυσιογνωμίες και αντιλήψεις να συνεργαστούν. Η ανάπτυξη της θεωρίας είναι ένας χώρος σύγκρουσης ιδεών εντός του ατόμου και μεταξύ των ατόμων πράγμα που απαιτεί σθένος, υπομονή και αυτοσυγκράτηση. Ζητούμενο, λοιπόν για τον Όμιλο είναι να μπορέσει να βρεθεί ένας νέος κώδικας επικοινωνίας ώστε να μπορέσουν οι αντιπαραθέσεις να είναι πολιτισμένες και συνάμα γόνιμες. Αυτό άλλωστε είναι ζητούμενο συνολικά για την Αριστερά. Τέλος, καλούμαστε να υπερβούμε μια χρόνια κοινωνική προκατάληψη (που ωστόσο ήταν πολλές φορές δικαιολογημένη). Η θεωρία ανέκαθεν θεωρούνταν ως μια φυγή από την πραγματικότητα.
Εμείς καλούμαστε να επανανοηματοδοτήσουμε τη θεωρία και τη σχέση των ανθρώπων με αυτή.
Οφείλουμε να υπερβούμε τους εαυτούς μας και την Ιστορία της αριστεράς.
για τον Όμιλο Κέρκυρας: Α. Πολίτης – Κ. Φαγογένης – Γ. Νίνος
Τελευταία σχόλια