Είναι γεγονός ότι η κυβέρνηση κάνει ότι μπορεί για να οδηγηθούμε σε εκλογές.
Πρώτα με την ΕΡΤ, με το μαύρο παρεμπιπτόντως να υπάρχει ακόμη στις οθόνες παρά την απόφαση του ΣτΕ, τώρα με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και την εκπαίδευση, η κυβέρνηση δείχνει το πραγματικό, απεχθές πρόσωπό της. Καταργώντας όχι μόνο υπηρεσίες και δομές αλλά και την ίδια τη δημοκρατία και αυτό το κουρελόχαρτο που κάποτε ονομάζαμε Σύνταγμα.
Από που κι ως που νομιμοποιούνται οι κυβερνώντες να κλείνουν τη δημόσια ραδιοτηλεόραση εν μια νυκτί, να καταργούν τους σχολικούς φύλακες και τους δημοτικούς αστυνομικούς, να βγάζουν λίστες απολυμένων εκπαιδευτικών πριν καν ψηφιστεί το νομοσχέδιο;
Δεν θα χαθεί δα το κράτος, αν δεν έχει σχολικούς φύλακες. Η ρήση ανήκει στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Κυνική, σκληρή και χωρίς μια κουβέντα συμπάθειας για τόσους ανθρώπους που μένουν χωρίς δουλειά.
Το κράτος μπορεί να μην χαθεί επίσης αν λείψουν οι δημοτικοί αστυνομικοί, αν δεν έχουμε ικανό αριθμό γιατρών, νοσηλευτών, εκπαιδευτικών, αστυνομικών και πυροσβεστών, αν περάσει στα χέρια ιδιωτών η καθαριότητα, το νερό, το ηλεκτρικό, αν η ανεργία σκαρφαλώσει στο 30%, αν οι εργαζόμενοι δεν έχουν τα μέσα για να περάσουν το μήνα.
Αυτή άλλωστε είναι η σημερινή πραγματικότητα.
Η χώρα επίσης δεν θα χαθεί αν μειωθεί ο αριθμός των βουλευτών, των συμβούλων των βουλευτών, των εξόδων των βουλευτών σε τηλέφωνα, ταξίδια και λοιπά αναγκαία για αυτούς, πολυτέλεια για μας. Η χώρα δεν θα χαθεί αν ανοίξουν κάποιοι τραπεζικοί λογαριασμοί, φορολογηθούν δίκαια άπαντες και εισπραχτούν φυσικά οι μεγάλες οφειλές.
Αλλά αυτή, δυστυχώς, δεν είναι παρά μια ουτοπία.
Κι έτσι, αφού δεν μπορούμε, δεν προκάνουμε, δεν θέλουμε να πειράξουμε τα δικά μας κεκτημένα και δεν μας νοιάζει αν μέχρι το 2020 δεν μείνει ούτε ένας Έλληνας που να μην έχει εξαθλιωθεί, άρον – άρον απολύουμε μερικές χιλιάδες εργαζομένων κάθε φορά που η τρόικα έρχεται για επίσκεψη. Ξέρετε, δεν θέλουμε αλλά πρέπει να πάρουμε και την επόμενη δόση.
Και από χώρα υπερήφανη, καταντήσαμε χώρα πρεζονιών, που ζούμε από μήνα σε μήνα με ένα κόμπο στο λαιμό και μια αγωνία για την επόμενη δόση, θυσιάζοντας για να την πάρουμε οικογένειες, ζωές, αξιοπρέπειες.
Οι τελευταίες μέρες είναι κρίσιμες για την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Από την αντίσταση ή όχι εργαζομένων και αιρετών θα κριθεί και το μέλλον της. Η περίφημη αποκέντρωση που πρέσβευαν όλα τα κόμματα έχει μείνει κενό γράμμα και τώρα διακυβεύεται και η ίδια η ύπαρξη του θεσμού. Λειψός, χωρίς αρμοδιότητες, χωρίς πόρους και υπό επιτήρηση από το κεντρικό κράτος δεν έχει μέλλον. Και οι Δήμαρχοι κοντεύουν να καταντήσουν ληξίαρχοι, με μερικούς δεκάδες υπαλλήλους να διεκπεραιώνουν πιστοποιητικά, γάμους και λιτανείες.
Αν αυτά ήταν τα όνειρα όσων σήμερα βρίσκονται στις καρέκλες της Αυτοδιοίκησης ας συνεχίσουν με μόνες αντιδράσεις 48ωρες απεργίες. Ας έχουν όμως στο μυαλό τους ότι η λαίλαπα δεν θα σταματήσει εδώ. Το επόμενο κύμα απολύσεων έρχεται σκληρότερο. Και θα σαρώσει μαζί με τους εργαζόμενους, καρέκλες, αξιοπρέπειες και υστεροφημίες.
.jpg)
Τελευταία σχόλια