Η προσωρινή Διαταγή που εξέδωσε ο Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας για το κλείσιμο της ΕΡΤ αναστέλλει μόνο μερικά την από 11-6-2013 περίφημη πλέον Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου με την οποία αφενός μεν σταμάτησε ξαφνικά να εκπέμπει η δημόσια ραδιοτηλεόραση, αφετέρου δε βρέθηκαν στον αέρα όλοι οι εργαζόμενοι σ΄ αυτήν.
Ειδικότερα με την προσωρινή απόφαση του Προέδρου του Σ.τ.Ε., -την οποία θα επιβεβαιώσει και η αναμενόμενη απόφαση της Επιτροπής Αναστολών- υποχρεώνονται οι αρμόδιοι υπουργοί να μεριμνήσουν άμεσα για την επαναλειτουργία όλων των συχνοτήτων της ΕΡΤ και την μετάδοση εκπομπών. Δεν προβλέπει όμως για την τύχη όσων εργάζονταν σ΄ αυτή μέχρι το κλείσιμό της. Το τελευταίο αφήνει να το λύσει η κυβέρνηση.
Έτσι μέχρις εδώ τελειώνουν τα νομικά και αρχίζει η πολιτική.
Με την εξέλιξη αυτή η πλευρά Σαμαρά και των συνεργατών του φαίνεται να διευκολύνεται ακολουθώντας μια ήπια αναδίπλωση με το λιγότερο δυνατό κόστος σε σχέση με την αυθαιρεσία και την αλαζονεία που επιδείχτηκε όταν ξαφνικά διακόπηκε η λειτουργία της ΕΡΤ. Τώρα σχεδιάζουν να προχωρήσουν, υπολειτουργώντας τη δημόσια ραδιοτηλεόραση με λιγότερο προσωπικό, μέχρις ότου προκύψει ο νέος φορέας, κομμένος και ραμμένος στα μέτρα τους. Έτσι και νόμιμοι δείχνουν και τον αρχικό τους στόχο επιτυγχάνουν.
Το ζητούμενο είναι τι θα πράξουν οι άλλοι δύο κυβερνητικοί εταίροι. Μέχρι στιγμής η κοινή θέση ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ΔΗΜ.ΑΡ. είναι -και ορθά-ότι συζητούν την εξυγίανση και αναδιάρθρωση με την ΕΡΤ ανοιχτή, το πρόγραμμα κανονικό και τους εργαζόμενους στη θέση τους.
Θα παραβιάσουν κι αυτή την κόκκινη γραμμή; Αν το πράξουν θα είναι καταστροφικό για την Κεντροαριστερά στη πατρίδα μας. Όχι εξαιτίας του ζητήματος της ΕΡΤ, αλλά λόγω έλλειψης αξιοπιστίας.
Πιστεύω ότι δεν θα έχουν κι άλλες ευκαιρίες ν΄ αποδείξουν ότι δεν είναι παραρτήματα μια κυβέρνησης της Ν.Δ. κι ενός πρωθυπουργού που αποφασίζει μόνος κι άλλοι δύο τελικά στηρίζουν ψηφίζοντας όλες τις νομοθετικές του πρωτοβουλίες.
Ο κόσμος της Κεντροαριστεράς δεν αισθάνεται απλά θυμωμένος ή απογοητευμένος από τις ακολουθούμενες μνημονιακές πολιτικές, αισθάνεται επιπλέον πικραμένος και συχνά ταπεινωμένος από τον διαρκή ενδοτισμό και την συνεχή υποχωρητικότητα των πολιτικών φορέων που υποτίθεται πως τον εκπροσωπούν.
Τι πρωτοθυμηθεί κανείς. Την παραβίαση της προγραμματικής συμφωνίας του Ιουνίου 2012; Τη συνέχιση της άδικης κατανομής των βαρών της κρίσης; To νόμο για την Ιθαγένεια; Τη μείωση του Φ.Π.Α. για την εστίαση που δεν έρχεται; Την έλλειψη έλεγχου των τιμών και της κερδοσκοπίας που τσακίζει το συρρικνωμένο λαϊκό εισόδημα; Tην ρευστότητα στην αγορά που έγινε όνειρο θερινής νυχτός; Την ανάπτυξη που πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικιά μας θα ναι; Την ύφεση που βαθαίνει και την ανεργία που καθημερινά μεγαλώνει ; Την έλλειψη συντονισμού στο κυβερνητικό έργο; Το άδειασμα με το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο;
Μέχρι πότε θα συνεχιστεί αυτό; Αλήθεια μέχρι την εξάντληση της τετραετίας;
Τι σημαίνει επί τέλους επικαιροποίηση της προγραμματικής συμφωνίας; Ότι την παραβιάσαμε και τώρα την προσαρμόζουμε, δηλαδή νομιμοποιούμε την παραβίασή της και προχωράμε;
Κατά την ταπεινή μου άποψη η μόνη επικαιροποίηση που απαιτείται είναι η επιμονή τήρησης της προγραμματικής συμφωνίας του Ιουνίου 2012. Αυτό σημαίνει πολιτική συνέπεια και σεβασμός στην ετυμηγορία του ελληνικού λαού. Διαφορετικά απαιτείται νέα προσφυγή σ΄ αυτόν για να εγκρίνει καινούργιο ή επικαιροποιημένο κυβερνητικό πρόγραμμα!
Βενιζέλος και Κουβέλης οφείλουν να ορθώσουν το ανάστημά τους απέναντι στην οίηση, στον ακροδεξιό αυταρχισμό και στην αλαζονεία.
Η δικαιολογία ότι εκφράσαμε τη διαφωνία μας, αλλά τελικά προέχει η κυβερνητική σταθερότητα κι έτσι υποκύπτουμε στις ειλημμένες αποφάσεις του Σαμαρά και του επιτελείου του, πρέπει να σταματήσει. Ο λαός πλέον δεν τη συμμερίζεται !
Οι περίτεχνες δηλώσεις έξω από το Μέγαρο Μαξίμου που όμως θολώνουν τα νερά , οι διαβεβαιώσεις για υπευθυνότητα που σχεδόν πάντοτε οδηγεί σε υποχώρηση και υποταγή, δεν πείθουν πλέον τον λαό που εύλογα διερωτάται. Μα καλά όλες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις είναι εθνικά ανεύθυνες; Σε τελική ανάλυση γιατί να μην αποφασίσει ο λαός για το εθνικό του συμφέρον;
Οι πολίτες που ανήκουν στη μεγάλη δημοκρατική Παράταξη της πατρίδας μας απαιτούν από τους σημερινούς ηγέτες του ΠΑ. ΣΟ.Κ. και της ΔΗΜ.ΑΡ. να καταστήσουν σαφές ότι δεν υποκύπτουν σε πολιτικούς εκβιασμούς ούτε φοβούνται τις εκλογές. Πάνω από την <<σταθερότητα>>, τον κυβερνητικό ανασχηματισμό και τα εκλογικά ποσοστά βρίσκεται η εθνική αξιοπρέπεια και η τιμή της Δημοκρατίας!
*ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ-ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΙΟΝΙΩΝ ΝΗΣΩΝ
Τελευταία σχόλια