Ψήφισμα εξέδωσε ο Σύλλογος Φοιτητών Τ.Ξ.Γ.Μ.Δ. για τη βία, το οποίο τιτλοφορείται μάλιστα, με στίχο του Bertolt Brecht.
Γιατί να λέμε βίαια τα νερά ενός ποταμού και όχι τις όχθες που τα περιορίζουν;
Bertolt Brecht
«Καταδικάζουμε τη βία απ’ όπου κι αν πρόερχεται»: Πόσες φόρες άραγε έχουμε ακούσει αυτή τη φράση από πολιτικούς και δημοσιογράφους; Η κυρίαρχη τάξη έχει καταφέρει τα τελευταία χρόνια με τέτοιου είδους ρητορικά σχήματα να ομογενοποιήσει όλες τις μορφές βίας, καθιστώντας τες εξίσου κατεκριτέες στη συνείδηση του πολίτη.
Αυτή τη στιγμή ζούμε υπό καθεστώς βίας. Καθημερινά το κράτος παραβιάζει τα δικαιώματά μας. Βία είναι ο φόβος που έχει γεμίσει τις ζωές μας και μας κρατά πίσω από οποιαδήποτε πράξη αντίδρασης, βία είναι η χειραγώγηση της κοινής γνώμης από κανάλια που εξυπηρετούν τα συμφέροντα του συστήματος, βία είναι η διάλυση του κράτους πρόνοιας με την καταστροφή της δημόσιας υγείας και παιδείας, βία είναι ο κοινωνικός στιγματισμός των οροθετικών ιερόδουλων, βία είναι ο εξευτελισμός των μεταναστών στα «κέντρα υποδοχής», βία είναι οι καθημερινές αυτοκτονίες λόγω της οικονομικής κρίσης, βία είναι τα δακρυγόνα και το ξύλο που δέχονται οι διαδηλωτές από τα ΜΑΤ.
Δεν μπορούμε να ανεχόμαστε άλλο αυτές τις συνθήκες, ούτε να υιοθετούμε τη χριστιανική ηθική που επιτάσσει να γυρνάμε και το άλλο μάγουλο. Αντίθετα, καθήκον κάθε ενεργού και προοδευτικού πολίτη είναι να απαντά σ’ αυτή τη βία και να αντιστέκεται. Δε δεχόμαστε να εξισώνονται οι δικαιολογημένες πράξεις οργής (πέταγμα αυγών και γιαουρτιών, μούτζες, προπηλακισμοί βουλευτών) με τη συστημική βία, αν και αναγνωρίζουμε ότι αυτές οι πράξεις έχουν καθαρά συμβολικό χαρακτήρα και δεν πρόκειται από μόνες τους να αλλάξουν τον κόσμο. Η οργανωμένη βία κράτους και παρακράτους είναι η γενεσιουργός αιτία της κοινωνικής αντιβίας. Όσοι θέλουν έναν κόσμο χωρίς βία πρέπει να καταδικάσουν το σύστημα στο οποίο ζούμε και παλέψουν για τη ριζική ανατροπή του. Οποιαδήποτε άλλη «καταδίκη» της βίας γίνεται ξεκάθαρα εκ του πονηρού και εξυπηρετώντας πολύ συγκεκριμένες σκοπιμότητες.
Ως πότε θα ανεχόμαστε την υπονόμευση των ζωών μας, στο όνομα της ευημερίας του καπιταλισμού; Πρέπει να σταματήσουμε να αγνοούμε τις ανθρώπινες τραγωδίες που ξεσπούν γύρω μας και να θεωρούμε όλα τα χαμένα όνειρα παράπλευρες απώλειες στον αγώνα για τη διαχείρηση μιας κρίσης χρέους για την οποία δεν φέρουμε καμία ευθύνη.
Την παραπάνω λογική την είδαμε να εφαρμόζεται στην πορεία της 26ης Σεπτεμβρίου, όταν με αφορμή το πέταγμα αυγού σε μέλος της πασπ, η φιλοπασοκική παράταξη προέβη σε καταγγελία, καταδικάζοντας κάθε μορφή βίας και απαιτώντας τη διαγραφή του φοιτητή που το πέταξε από το Φοιτητικό Σύλλογο.
Προφανώς δεν υπάρχει περίπτωση να στηρίξουμε αυτό φασιστικό αίτημα της πασπ. Το πέταγμα του αυγού ήταν μια απολύτως δικαιολογημένη αντίδραση στα λόγια του πασπίτη Κωνσταντίνου Σκριμπόνη: «Γιατί κάνουν απεργία οι αναρχικοί, και δεν κάνουν απεργία πείνας να ψοφήσουν;». Αυτό το φασιστικό σχόλιο ήρθε να προστεθεί σε σχόλια άλλων πασπιτών, που έγιναν σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης το καλοκαίρι, με αφορμή τον εμπρησμό της Κατάληψης Δράκα. Ο γραμματέας της πασπ αει Κέρκυρας, Πέτρος Γούλας, που με περισσό θράσος αναφέρει τώρα ότι δεν πρόκειται για επίσημη άποψη της πασπ έγραψε: «ΚΑΗΚΕ ΚΑΗΚΕ ΤΟ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ ΚΑΗΚΕ», ενώ ο πασπίτης Σταύρος Τσίρης δίνοντας ρεσιτάλ ανθρωπιάς έγραψε «κ τελος η καταληψη δρακα. . . .κ με τον σωστοτερο τροπο για μενα . . .του εβαλε φωτια ο δημαρχος κ το εκαψε. . .μονο που εκανε ένα λαθος. . .εγω θα το εκαιγα με κοσμο μεσα. . .χαχαχα!!!». Αυτή είναι η πασπ αει Κέρκυρας που είναι ενάντια σε κάθε μορφή βίας. Εφόσον αυτά τα μέλη δεν έχουν διαγραφεί από την παράταξη, είναι φανερό πως οι θέσεις τους όχι μόνο δεν ενοχλούν, αλλά αντίθετα εκφράζουν το σύνολό της. Τώρα πια όλοι ξέρουν πως η πασπ εκτός από κυβερνητική παράταξη είναι και φορέας μισανθρωπικών και φασιστικών αντιλήψεων. Δεν αμφιβάλλουμε ότι μέλη της πασπ ενδέχεται να διαφωνούν με τα παραπάνω, όμως πλέον δεν υπάρχει καμία δικαιολογία άγνοιας. Τώρα πρέπει να πάρουν την απόφαση είτε να αποχωρήσουν από την παράταξη, αλλιώς να ξέρουν ότι θα βρίσκονται απέναντί στο Φοιτητικό Σύλλογο, ο οποίος οφείλει να τους απομονώσει από οποιαδήποτε δράση.
Είναι γνωστό ότι τα τελευταία χρόνια η πασπ δεν εκφράζει καμία ιδεολογία, αποπολιτικοποιεί τους φοιτητές διοργανώνοντας πάρτι και παρέχοντας «φιλίες» στο όνομα του βολέματος. Δεν θα αναλωθούμε άλλο στην κόντρα που υποδαυλίζουν οι πασπίτες, ελλείψει κάθε επιχειρήματος. Δεν έχουμε στόχο να καταλήξουμε τις Γενικές Συνελεύσεις μεσημεριανά πάνελ, αλλά χώρο όπου αμεσοδημοκρατικά όλοι οι φοιτητές θα έχουν τη δυνατότητα να αποφασίζουν για όσα τους αφορούν.
ΓΙΑ ΕΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ, ΣΕ ΜΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΦΑΣΜΑ – ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΟΥ
Τελευταία σχόλια